بررسی هیجان خواهی در افراد مبتلا به اعتیاد به محرک ها ٫ اعتیاد به مواد افیونی و افراد بهنجار

پژوهش حاضر به بررسی هیجان خواهی در سه گروه از افراد شامل مبتلایان به اعتیاد به محرک ها، اعتیاد به مواد افیونی و افراد بهنجار می پردازد. هیجان خواهی، تمایل به جستجوی تجارب هیجانی و تحریک کننده است که می تواند تاثیرات عمیقی بر رفتارهای مرتبط با اعتیاد داشته باشد. با توجه به افزایش مصرف مواد مخدر و تاثیرات منفی آن بر سلامت روان، مطالعه حاضر به دنبال درک بهتر از چگونگی تاثیر اعتیاد بر هیجان خواهی و رفتارهای مرتبط با آن است. جامعه آماری شامل ۱۵۰ نفر از هر سه گروه است که با استفاده از پرسشنامه های استاندارد هیجان خواهی و مصاحبه های نیمه ساختاریافته داده ها جمع آوری شده است. نتایج تحلیل های آماری نشان می دهد که افراد مبتلا به اعتیاد به محرک ها، سطوح بالاتری از هیجان خواهی نسبت به افراد مبتلا به اعتیاد به مواد افیونی و گروه بهنجار دارند. به ویژه، افراد مبتلا به اعتیاد به محرک ها به دلیل تمایل به جستجوی تجربیات تحریک کننده، در معرض خطر رفتارهای پرخطر و مصرف مواد جدید و خطرناک قرار دارند. در مقابل، افراد مبتلا به اعتیاد به مواد افیونی به دلیل تاثیرات منفی این مواد بر احساسات، دارای هیجان خواهی کمتری هستند. این یافته ها نشان دهنده نقش کلیدی هیجان خواهی در چرخه اعتیاد و رفتارهای مرتبط با آن است و تاکید بر اهمیت توجه به جنبه های روان شناختی در درمان اعتیاد دارد. پیشنهاد می شود برنامه های آموزشی و درمانی خاصی طراحی شود که بر مدیریت هیجان و کاهش رفتارهای پرخطر تمرکز کند، تا به بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به اعتیاد کمک نماید.

کلیدواژه ها:

هیجان خواهی ، اعتیاد ، محرک ها ، مواد افیونی ، افراد بهنجار.