بررسی شکست آبشاری درجهت پایداری شبکه های وزن دار مبتنی بر نزدیکی هارمونیک

به منظور غلبه بر محدودیت موجود روشهای وزن دار موجود و کاهش اثر شکست آبشاری ، نزدیکی هارمونیک را اتخاذ کردیم برای تغریف وزن گره که قدرت آن توسط یک پارامتر وزن θ کنترل شود. به طوری که می توان بار اولیه را با وزن گره بدست آورد. ما می دانیم که صرف نظر از میانگین درجه در بارابسی-آلبرت (شبکه های BA)، نیومن وات (شبکه های NW) و شبکه های Erdos-Renyi (شبکه های ER)، آستانه بحرانی Tc با حداقل مقدار در θ بهینه دست می یابد. در این شبکه های مصنوعی به جز شبکه های NW و ER با پارامتر تحمل بزرگ T، مقدار θ بزرگتر است، مقدار CFN اندازه سقوط نرمال کوچکتر است. با مقایسه روشهای مختلف، یک یافته کلیدی این است که مقدار Tc به دست آمده با روش پیشنهادی در این مقاله به روش قابل توجهی در مقایسه با روشهای مربوط به درجه و تفاوت بین شبکه های مصنوعی و واقعی به طور قابل توجهی کوچکتر است.در دامنه T بزرگ، روش ما کمترین مقدار CFN در شبکه های ذکر شده در مقایسه با روش های قبلی را ارائه می دهد. این نتایج ممکن است برای بهینه سازی توزیع بارهای اولیه در سیستم های زندگی واقعی و گسترش تحقیقات در مورد خرابی های آبشار در سایه نزدیکی هارمونیک مفید باشد.

کلیدواژه ها:

شکست آبشار ، نزدیکی هارمونیک ، بار ، نیرومندی