مطالعه مهمترین عوامل در شکل گیری و توسعه معماری ایران

ایران یکی از کشورهای وسیع جهان است که در محدوده ۲۵ درجه و سه دقیقه الی ۳۹ درجه و ۴۷ دقیقه عرض شمالی و ۴۴ درجه و پنج دقیقه الی ۶۳ درجه و ۱۸ دقیقه طول شرقی واقع شده است. عرض جغرافیایی یک کشور مطالب زیادی درباره رابطه آن کشور با خورشید و میزان دریافت تابش خورشید در آن در اختیار ما قرار می دهد. ایران در عرض های جغرافیایی بالا قرار دارد و ویژگی عرض های جغرافیایی بالا این است که تفاوت بین فصل ها در آن ها بیشتر است. معماری یکی از مهم ترین مواردی است که متاثر از ویژگی های طبیعی منطقه است. بر همین مبنا هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی و شناسایی محرک های طبیعی و اقلیمی در شکل گیری و توسعه معماری شهر ایران می باشد و در راه رسیدن به این مهم، از مطالعات اسنادی و کتابخانه ای جهت گردآوری داده های مورد نیاز استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از طریق رویکرد توصیفی- تحلیلی بوده و نتایج بدست آمده نشان می دهد که معماران و بانیان شهرسازی در طول دوره های مختلف با در نظر گرفتن عواملی از قبیل وضعیت زمین شناختی، ناهمواری ها، جهت وزش باد، آب های سطحی و زیر سطحی، مصالح در دسترس و با استفاده از نقشه های استاندارد، پوشش های متناسب، پی سازی بنا و تعبیه سازه های خنک کننده مانند بادگیر و خارخانه، سعی در ایجاد فضاهای آرام و دلنشین برای ساکنان بنا کرده اند و به میزان زیادی در این راه موفقیت هایی را بدست آورده اند..

کلیدواژه ها:

معماری ، اسلامی ، اقتصاد ، سیاست ، ایرانی