واکاوی تاثیر هیجان در چهره کودکان بهنجار و کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 91
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HSPC19_058
تاریخ نمایه سازی: 4 اسفند 1403
چکیده مقاله:
اختلال طیف اوتیسم یک اختلال نسبتا شایع تحولی عصبی با پایه ای ناهمگن است که به طور کامل هنوز درک نشده و براساس دو ویژگی اصلی ارتباط و تعامل اجتماعی و فعالیت ها و رفتارهای محدود و تکراری شناخته می شود. این اختلال از نظر شدت بسیار متفاوت است و اغلب اوقات در دوران کودکی و قبل از ۳ سالگی قابل شناسایی است، اما بعضی اوقات تا اواخر زندگی شناسایی نمی شود. کودکان مبتلا به اوتیسم معمولا به دو صورت، کودک مبتلا به اوتیسم با کارکرد بالا و کودک مبتلا به اوتیسم با کارکرد پایین تعریف می گردد. در کودکان مبتلا به اوتیسم با کارکرد بالا فرد مبتلا معمولا هوش نسبتا بالایی دارد ولی مهارت های رفتاری و سازگاری ندارد، و از عهده کارهای شخصی خود بر می آید. در کودکان مبتلا به اوتیسم با کارکرد پایین، افراد در رشد ذهنی نقص شدید و عمیقی دارند و اصلا نمی توانند مستقل زندگی کنند و از عهده کارهای شخصی خود برآیند. از طرفی اختلال اوتیسم نوعی اختلال رشدی-عصبی است که مهارت های ارتباطی کودک را تحت الشعاع قرار می دهد. کودکان هیجان های دیگران را از طریق فرایند نسبتا خودکار سرایت حالات هیجانی تشخیص می دهند. شادی، غم ، ترس و خشم ازجمله (اصلی ترین ) حالات هیجانی هستند که با توجه به درونی بودنشان می توان آن ها را مستقیما از جلوه های صورت استنباط کرد. پاسخ دادن به حالات هیجانی دیگران نشان دهنده ی این است که این حالات توسط کودک درک و معنادار شده اند. نتایج متناقضی در خصوص نقص در بازشناسی هیجان در کودکان طیف اوتیسم گزارش شده است . هدف این پژوهش ، مقایسه ی کودکان بهنجار و کودکان مبتلا به اوتیسم و بازشناسی هیجان های شش گانه از چهره و زمان واکنش به آن می باشد. از همین رو طی یک پژوهش تناسبی ۲۰ کودک مبتلا به اوتیسم به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب و با ۲۰ نمونه ی بهنجار از نظر سنی با این کودکان همتا شدند. گروه ها از نظر بازشناسی هیجان چهره و زمان واکنش به این هیجانها مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل واریانس نشان داد که دو گروه در بازشناسی هیجان و زمان واکنش تفاوت دارند و عملکرد کودکان عادی در مقایسه با گروه اوتیستیک ، در بازشناسی هیجان و زمان واکنش به آن ضعیف تر بود. این پژوهش از وجود نقص در بازشناسی اظهارات هیجانی چهره در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم حمایت نموده و در جهت بهبود رفتارهای کودکان مبتلا به این اختلال گام برداشته است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
منصوره زحمتکشان
فارغ التحصیل کارشناسی طراحی پوشاک، موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی آپادانا، شیراز، ایران
فهیمه مصطفوی
فارغ التحصیل کارشناسی زیست شناسی گرایش میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کازرون، کازرون، ایران
لیلا معدلی فرد
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور واحد شیراز، شیراز، ایران
ندا پاشایی ارجمند
فارغ التحصیل کارشناسی طراحی دوخت، موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی آپادانا، شیراز، ایران
الهام نائل
فارغ التحصیل کارشناسی طراحی پوشاک، موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی آپادانا، شیراز، ایران