روابط ساختاری سبک های دلبستگی با تاب آوری نوجوانان به واسطه ی طرحواره های هیجانی

این پژوهش با هدف بررسی ارتباط انواع سبک های دلبستگی با تاب آوری نوجوانان به واسطه ی طرحواره های هیجانی در دانش آموزان ابتدایی روستای کندرود در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ انجام شده است. شرکت کنندگان در این مطالعه ۹۰نفر از دانش آموزان پسر و دختر روستای کندرود بودند که به صورت نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده بودند. به منظور جمع آوری داده های آماری پژوهش از مقیاس های سبک های دلبستگی هازن و شیور، فرم کوتاه پرسشنامه طرحواره یانگ و پرسشنامه تاب آوری کانر و دیوید سون استفاده شد. داده های جمع اوری شده بوسیله دو نرم افزار آماری SPSSو AMOS مورد تحلیل قرار گرفت. در ابتدا برازش مدل پیشنهادی بررسی گردید. طبق معیارها مدل دارای برازش مطلوبی بود. سپس اثرات غیرمستقیم انواع دلبستگی بر میزان تاب آوری دانش آموزان بررسی گردید. در مجموع تمامی مسیرها به جز طرحواره حوزه دیگر جهت مندی، طرحواره حوزه بازداری/گوش به زنگی معنی دار شدند.

کلیدواژه ها:

سبک های دلبستگی ، تاب آوری ، طرحواره های هیجانی