نقش میانجی هوش هیجانی بر رابطه سبک های دفاعی و تکانشگری دانش آموزان دختر دبستانی

این پژوهش با هدف بررسی نقش میانجی هوش هیجانی در رابطه بین سبک های دفاعی و تکانشگری دانش آموزان دختر دبستانی در سال ۱۴۰۳ انجام شد. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر پایه پنجم و ششم ابتدایی ناحیه ۲ مشهد بودند. نمونه پژوهش ۳۹۸ نفر و با روش تصادفی انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه پرسش نامه شخصیت کالیفرنیا، (۲۰۱۰)، پرسشنامه ی سبک های دفاعی DSQ و پرسشنامه تکانشگری هیرسچفیلد و همکاران (۱۹۶۵) استفاده شد. داده های پژوهش با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری و با کمک نرم افزار smart plsتحلیل شد. نتایج تحلیل در آزمون فرضیه اصلی نتایج ضرایب مسیر و آزمون تی و آماره سوبل نشان داد که هوش هیجانی ، رابطه ی بین سبک های دفاعی و تکانشگری را میانجیگری می کند. در مورد فرضیه های فرعی نیز نتایج نشان داد که سبک های دفاعی و مولفه های آن و همچنین هوش هیجانی با تکانشگری رابطه ی معناداری دارد. در تبیین این یافته می توان گفت که افرادی که دارای سبک های دفاعی متفاوت (رشد یافته، رشد نایافته و روان آزرده) هستند با توجه به نوع هوش هیجانی (هوش درون فردی و هوش مسان فردی) آنها سطوح متفاوتی از تکانشگری را نشان می دهند. نتایج این پژوهش می تواند مورد استفاده دانش آموزان، والدین و عوامل تعلیم و تربیت قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، سبک های دفاعی و تکانشگری