بررسی حقوق گردشگری با تاکید بر قوانین حقوق بشر

امروزه گردشگری یکی از منابع مهم درآمد کشورها به شمار می رود. یکی از مهم ترین مباحث صنعت گردشگری شناخت حقوق قانونی ذینفعان در این صنعت است. رعایت حقوق قانونی هم از طرف متقاضیان سفر و گردشگران و هم از طرف ارائه دهندگان خدمات صنعت گردشگری بسیار حائز اهمیت است، و باعث جذب گردشگران و رشد و توسعه پایدار این صنعت میگردد. در جوامع پیشرفته در این صنعت حقوق قانونی ذینفعان کاملا تعیین، مشخص شده و استاندارد است و به آن عمل می گردد و متقاضیان و عرضه کنندگان بایستی تابع این قوانین باشند.گسترش گردشگری به میزانی بوده است که دولت ها و نهادهای بین المللی نمی توانستند نسبت به قوانین آن بی تفاوت باشند. یکی از حوزه هایی است که ممکن است محل تعارض و چالش میان حقوق و قوانین داخلی با حقوق و قوانین بین المللی بشود، تبیین حقوق گردشگری و جایگاه آن در منابع حقوق داخلی و بین المللی حائز اهمیت است. با وجود این به منظور پویایی این فعالیت، تدوین قوانین حمایتی برای روشن شدن وضعیت حقوقی گردشگران بین المللی و گردشگران داخلی ضروری است. هرچند که حقوق گردشگری در ایران تحت عنوان قوانین و مقررات سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گردآوری شده است، اما با توجه به تحقیقات انجام شده، ضوابط مذکور دارای کاستی هایی است که نیاز به بازنگری و اصلاح دارند. روش پژوهش از طریق مطالعات کتابخانه ای، مقالات، اظهارنظر متخصصان و خبرگان و تجربه پژوهشگر انجام گردیده است. نهاد گردشگری امری است که در دوران کهن غیر مرسوم بوده است

کلیدواژه ها:

گردشگر ، گردشگری ، قوانین حقوقی گردشگری