امنیت غذایی و حقوق تجارت بین الملل در شرایط بحران های جهانی

امنیت غذایی به عنوان یکی از ارکان اساسی توسعه پایدار، در شرایط بحران های جهانی مانند پاندمی ها، جنگ ها و تغییرات اقلیمی، با چالش های جدی مواجه می شود. این چالش ها اغلب منجر به اختلال در زنجیره تامین جهانی، اعمال محدودیت های صادراتی، و افزایش رقابت برای دسترسی به منابع غذایی می شوند. حقوق تجارت بین الملل، به عنوان مجموعه ای از قواعد و مقررات حاکم بر تجارت فرامرزی، نقشی حیاتی در تنظیم و تسهیل انتقال مواد غذایی ایفا می کند؛ بااین حال، این نظام حقوقی نیز در مواجهه با بحران های جهانی با محدودیت ها و ناکارآمدی هایی روبه رو است.این مقاله به تحلیل تطبیقی نقش حقوق تجارت بین الملل در مدیریت بحران های امنیت غذایی می پردازد و تاثیر سیاست های ملی و بین المللی را بر توازن میان عدالت، دسترسی عادلانه به غذا، و حمایت از تولیدکنندگان داخلی بررسی می کند. با بهره گیری از روش تحلیلی-توصیفی و مطالعات موردی، به چگونگی تعامل میان تعهدات تجاری بین المللی، اهداف توسعه پایدار، و اولویت های امنیت غذایی پرداخته شده است.نتایج این پژوهش نشان می دهد که بحران های جهانی نیازمند بازنگری در قواعد و سیاست های موجود، ازجمله تقویت مکانیسم های همکاری چندجانبه و ایجاد سازوکارهایی برای کاهش اثرات محدودیت های تجاری هستند. یافته های این تحقیق می تواند راهنمایی ارزشمند برای سیاست گذاران، نهادهای بین المللی و پژوهشگران در جهت بهبود نظام حقوقی تجارت بین الملل و تضمین امنیت غذایی در شرایط بحران باشد.

کلیدواژه ها:

امنیت غذایی ، بحران های جهانی ، زنجیره تامین ، توسعه پایدار