مقایسه تطبیقی نظم و انضباط در آموزش ابتدایی ایران و کشورهای منتخب

نظم و انضباط در مدارس ابتدایی یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر کیفیت فرآیند یاددهی-یادگیری و رشد اجتماعی و اخلاقی دانش آموزان است. شیوه های مختلف نظم و انضباط در کشورهای مختلف با توجه به تفاوت های فرهنگی، اجتماعی و آموزشی شکل می گیرند و به طور قابل توجهی بر تعاملات دانش آموزان با معلمان و هم کلاسی ها، و همچنین نتایج تحصیلی آن ها تاثیر می گذارند. در ایران، سیاست های انضباطی معمولا مبتنی بر روش های سخت گیرانه و تنبیهی است که هدف آن حفظ نظم و جلوگیری از بی نظمی در کلاس ها است. در مقابل، کشورهای منتخب مانند فنلاند، ژاپن و کانادا، بر اساس رویکردهایی مبتنی بر تعامل مثبت، احترام متقابل و آموزش مهارت های اجتماعی، نظم و انضباط را در مدارس ابتدایی اعمال می کنند. این مقاله با هدف مقایسه و تحلیل شیوه های نظم و انضباط در مدارس ابتدایی ایران و کشورهای منتخب، به بررسی تاثیرات این شیوه ها بر عملکرد تحصیلی و اجتماعی دانش آموزان می پردازد. پژوهش حاضر از روش توصیفی-تحلیلی استفاده کرده و با بررسی منابع کتابخانه ای و مقالات علمی، تفاوت ها و شباهت های موجود در شیوه های انضباطی این کشورها را شفاف سازی می کند. نتایج پژوهش نشان می دهند که در حالی که ایران بر روش های تنبیهی و نظارت شدید تاکید دارد، کشورهای منتخب به سمت شیوه های ملایم تر و مبتنی بر آموزش مهارت های رفتاری پیش رفته اند. این مقاله همچنین پیشنهادهایی برای بهبود شیوه های نظم و انضباط در مدارس ابتدایی ایران از طریق بررسی تجربیات این کشورها ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

نظم و انضباط ، آموزش ابتدایی ، مقایسه تطبیقی ، ایران ، فنلاند ، ژاپن ، کانادا.