رابطه سبک های یادگیری با پیشرفت تحصیلی

یادگیری فرایند مهم سازش فرد است و بدون شک همه پیشرفت های شگفت آور دنیای امروزی حاصل یادگیری انسان است. به منظور بررسی رابطه سبک های یادگیری با پیشرفت تحصیلی، جنس و رشته تحصیلی در دانش آموزان ابتدایی آموزش و پرورش منطقه ۴ شهر شیراز در سال ۱۴۰۲، این تحقیق طراحی شده است. برای انتخاب نمونه ابتدا فهرست دبستان های شیراز تهیه شد و از بین این دبستان ها سه دبستان با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای برگزیده شدند. تعداد ۱۸۰ دانش آموز پسر پایه پنجم با توجه به نسبت تعداد دانش آموزان هر دبستان انتخاب و پرسش نامه ها توزیع شدند. این پرسش نامه ها شامل سوالات مختلفی بود که به ارزیابی سبک های یادگیری، میزان پیشرفت تحصیلی، و تاثیر جنس و رشته تحصیلی می پرداختند. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش های آماری تجزیه و تحلیل شدند تا نتایج معتبر و قابل اعتمادی به دست آید. پس از جمع آوری داده ها، یافته ها نشان دادند که (۱) شرکت کنندگان با سبک یادگیری واگرا و جذب کننده عملکرد تحصیلی بهتری نسبت به شرکت کنندگانی با سبک های همگرا و انطباقی دارند، (۲) پسران بیشتر از سبک یادگیری واگرا استفاده می کنند و (۳) بین سبک های یادگیری و رشته تحصیلی رابطه معناداری وجود ندارد. این نتایج نشان دهنده اهمیت تطبیق برنامه های آموزشی با سبک های یادگیری دانش آموزان در مدارس می باشد. علاوه بر این، نتایج این تحقیق می توانند به معلمان، مشاوران و سیاست گذاران آموزشی کمک کنند تا راهبردهای آموزشی مناسبی را برای بهبود کیفیت آموزش و ارتقای عملکرد تحصیلی دانش آموزان تدوین و اجرا کنند.

کلیدواژه ها:

سبک های یادگیری ، پیشرفت تحصیلی ، جنس ، رشته تحصیلی ، دانش آموز.