ارزیابی تاثیر میزان فاصله ی دوجدار در نماهای دو پوسته بر میزان بار حرارتی در یک ساختمان اداری در اقلیم گرم خشک شهر اصفهان

در معماری مدرن با تغییر سیستم دیوار باربر به سیستم تیر و ستونی، امکان افزایش شفافیت به منظور بالابردن کیفیت دید و دریافت نور طبیعی در ساختمان، فراهم و افزایش سطح شیشه، باعث بالا رفتن مصرف انرژی و اتلاف بیشتر دما در ساختمان ها شده است. این چالش در اقلیم های سرد و گرم که تبادل دما بالاتر است، اهمیت بیشتری دارد. در این راستا یکی از تکنیک های به صرفه در روش های غیرفعال، دوپوسته سازی ساختمان ها است. استفاده از نماهای دوپوسته به عنوان یک فناوری نوین، درجهت صرفه جویی در مصرف انرژی در ساختمان های امروزی، تاثیر بسزایی در تعیین رفتار بهینه نما دارد. مسئله اصلی این پژوهش، بررسی میزان بار حرارتی و عملکرد پوسته ی ساختمان در تبادل حرارتی است؛ لذا هدف اصلی این تحقیق، دستیابی به فاصله ی بهینه میان دوپوسته، جهت بهبود بار حرارتی ساختمان اداری در اقلیم گرم و خشک شهر اصفهان است. در این نوشتار، مولفه های اثرگذار بر عملکرد حرارتی جداره های بیرونی ساختمان های اداری، بر اساس مبانی نظری، استخراج و سپس بر اساس آن، سناریوها مشخص شده اند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش جهت شبیه سازی، نرم افزار دیزاین بیلدر است. درنهایت ۱۰ سناریو متفاوت از فاصله میان دوپوسته از ۲۰۰ میلی متر تا ۲۰۰ سانتی متر در جهت جنوبی ساختمان ازنظر عملکرد حرارتی مورد تحلیل قرار گرفت و بهترین سناریو انتخاب شد. نتایج نشان داد که فاصله ی میان دوپوسته، تاثیر قابل توجهی بر عملکرد بار حرارتی دارد؛ درواقع با افزایش فاصله ی میان دوپوسته، بار حرارتی کاهش می یابد. بر اساس بررسی ها، بهینه ترین سامانه از نظر مجموع بارها، نمای دوپوسته با فاصله ی ۲ متری بین دوپوسته بوده است. این یافته ها می تواند در طراحی ساختمان اداری در اقلیم گرم وخشک مفید باشد

کلیدواژه ها:

کاهش مصرف انرژی ، ساختمان اداری ، نمای دوپوسته ، بار حرارتی ، حفره میانی ، اقلیم گرم وخشک