نقش طبیعت در شکل گیری معماری کلاسیک ایران: از دوره ایلامی تا ساسانی تمرکز: تاثیر اقلیم و طبیعت بر طراحی بناها

معماری ایران در طول تاریخ همواره تحت تاثیر شرایط اقلیمی و طبیعت پیرامونی خود بوده است. از دوره های باستانی تا دوران اسلامی، معماران ایرانی با بهره گیری از منابع طبیعی، اقلیم، و ویژگی های جغرافیایی، سازه هایی پایدار و هماهنگ با محیط خلق کرده اند. در این پژوهش، تاثیر طبیعت و اقلیم بر شکل گیری معماری کلاسیک ایران بررسی شده و روند تکاملی طراحی معماری در ادوار مختلف، از ایلامیان تا ساسانیان، تحلیل می شود. نتایج پژوهش نشان می دهد که استفاده از مصالح بومی، بهره گیری از الگوهای بومی سازی شده و توجه به عناصر طبیعی نظیر آب، باد و خاک، نقشی کلیدی در شکل گیری هویت معماری ایرانی داشته است. علاوه بر این، پژوهش حاضر راهکارهایی را برای بهره گیری از آموزه های معماری سنتی در طراحی های معاصر ارائه می دهد. این تحقیق با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و با استناد به منابع معتبر علمی انجام شده و یافته های آن می تواند برای معماران، شهرسازان و سیاست گذاران حوزه معماری مفید واقع شود.

کلیدواژه ها:

معماری کلاسیک ایران ، طبیعت ، اقلیم ، طراحی پایدار ، مصالح بومی ، معماری سنتی