ارزیابی و تحلیل نقش زون پیاده و ساماندهی راهبردی فضاهای شهری

در نتیجه اوج گیری و حاد شدن مشکلات شهری مانند آلودگی محیط، دشواری رفت وآمد، ناامنی راه ها، انحطاط مراکز تاریخی شهرها، افت کیفیت فضاهای شهری و افول ارزش های بصری، واکنش گسترده ای علیه سلطه حرکت موتوری و کاهش تحرکات پیاده در جهان و ازجمله در شهر تبریز به وجود آمده است. در این زمینه، بازیابی و توسعه فضاهای پیاده به یکی از محورهای برنامه ر یزی و طراحی شهری بدل شده که از آن به عنوان «جنبش پیاده گستری» یاد می شود. جنبش گسترش فضاهای پیاده، نه تنها سیمای کالبدی شهرها را تحت تاثیر خود قرار داده بلکه تغییرات نوینی در کیفیت زندگی شهری و رفتار اجتماعی و فرهنگ مردم ایجاد کرده است. همچنین الگوها و روش های جدیدی برای حل مسائل شهری ارائه شده که موجب تحولی عمیق در نظریه ها و روش های شهرسازی، به ویژه در عرصه ساماندهی فضاهای شهری شده است. نتایج حاکی از آن است که حضور فعال مردم در شهر از عوامل افزایش ایمنی و امنیت در فضاهای شهری است، پیاده راه ها محلی برای حضور و مشارکت شهروندان در زندگی جمعی و ارضاء نیاز به برقراری رابطه اجتماعی می باشد، سرزندگی و نفوذپذیری (دسترسی و ارتباطات فضایی) و ایمنی از عوامل موثر ارتقاء و ساماندهی فضاهای شهری می باشد، و ارتقای مولفه های کیفی سرزندگی، امنیت، پیاده مداری و زیبایی در فضاهای شهری پیاده محور، به افزایش کمی و کیفی حضور و تعاملات اجتماعی شهروندان منجر می شود.

کلیدواژه ها:

زون پیاده ، پیاده رو ، شهروندان ، برنامه ریزی شهری ، تعاملات اجتماعی شهروندان