بررسی اثرات تجویز مادری دوزهای زیر تشنجی عصاره ی آبی الکلی گیاه سدابی (Haplophyllum robustum) بر رفتارهای یادگیری، هیجان، تعادل حرکتی و تراکم نورونی هیپوکامپ زاده های بالغ رت نر نژاد ویستار
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 555
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ECMECONF22_053
تاریخ نمایه سازی: 4 اسفند 1403
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: صرع یا اپی لپسی یک بیماری مزمن با تشنجات عود کننده شناخته شده که آسیب های مختلفی را به مغز بیمار وارد می آورد. این بیماری چند عاملی بوده و در نتیجه ی تخلیه های نورونی همزمان غیرطبیعی در یک گروه از نورون ها می باشد که به وسیله ی تحریک غیر طبیعی شبکه های نورونی تولید می شود. بروز تشنجات خفیف تا شدید در دوران حاملگی اثرات جبران ناپذیری را بر زاده های چنین مادرانی ایجاد می کند. گیاه سدابی بیابانی در مطالعات قبلی به عنوان گیاهی تشنج آور و عصاره های آن به مانند مدل های تشنج زای تجربی مورد تحقیق قرار گرفتند. در این مطالعه اثر تجویز دوزهای زیر تشنجی (غیر حاد) عصاره هیدرو الکلی برگ و گل و شاخه گل های گیاه سدابی در مادران حامله بر رفتارهای زاده های نر موش صحرایی نژاد ویستار بررسی گردید.مواد و روشها: در این پژوهش از ۸ سر رت های نژاد ویستار مادر حامله (۲۰۰-۳۰۰ گرم) استفاده شد. حیوانات در دو دسته تقسیم بندی شدند که در هر دسته به عنوان یک گروه در نظر گرفته شده (n=۴ برای هر گروه) قرار گرفتند:گروه اول (تجربی) شامل گروه های تزریق داخل صفاقی عصاره برگ شاخه و گل های سدابی Haplopyllum robustum (دوز ۲۵۰ میلی گرم) شده و گروه دوم (کنترل) شامل تزریق سرم کلرید سدیم بود. تزریقات از روز ۱۵ تا روز ۲۱ حاملگی انجام گرفت. و بعد از دو ماه از تولد نوزادان زاده های نر جدا شده و ارزیابی های رفتاری هیجان توسط ماز صلیبی مرتفع، حافظه فضایی توسط ماز Y و تعادل حرکتی توسط دستگاه روتارود انجام شد. در پایان نیزرت ها ورفیوژن شده و با برش مغز های فیکس شده در فرمالین و طی مراجل بافت شناسی ساختار بافتی هیپوکامپ مورد ارزیابی قرار گرفت. بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصل از مقایسه ارزیابی رفتار برای گروه ازمایشی و گروه کنترل و وجود تفاوت های معنادار میان دو گروه از نظر هیجان، یادگیری و تعادل حرکتی حکایت از این دارد که حتی دوزهای زیر تشنجی و خفیف عصاره نیز به دلایل مختلفی می تواند بر سیستم های نورونی در حال رشد جنینی تاثیرات ماندگاری گذاشته و در بلوغ نیز خود را نشان دهند. احتمال اینکه بروز تشنجات از طریق مسیرهای کلوتامتی منجر به فراخوانی سیستم های نوروتوکسیک و آسیب به روند تکوینی نورشیمیایی مغز جنین شود ممکن است قابل استناد باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی کاظم رهمه ال بطه
فیزیولوژی جانوری/ دانشگاه فردوسی
علی مقیمی
دانشکده علوم / دانشگاه فردوسی