هوش مصنوعی و تحلیل بیومکانیک حرکات بدن: ارزیابی و پیش بینی آسیب ها

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 338

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ECMECONF22_014

تاریخ نمایه سازی: 4 اسفند 1403

چکیده مقاله:

در دهه های اخیر، پیشرفت های قابل توجه در زمینه هوش مصنوعی (AI) و تحلیل بیومکانیک حرکات بدن انسان، امکانات جدیدی را برای پیش بینی و ارزیابی آسیب ها فراهم کرده است. تحلیل بیومکانیکی حرکات بدن به بررسی و مدل سازی نیروها، گشتاورها، و تعاملات پیچیده بین بافت های مختلف بدن، از جمله عضلات، استخوان ها و مفاصل، می پردازد. این تحلیل ها به ویژه در ورزشکاران، افراد دارای مشکلات حرکتی و افراد در معرض آسیب، نقش مهمی در پیش بینی وقوع آسیب ها و ارزیابی ریسک های حرکتی دارند. هوش مصنوعی به ویژه الگوریتم های یادگیری ماشین و یادگیری عمیق، ابزارهای قدرتمندی برای شبیه سازی و پیش بینی این فرآیندها ایجاد کرده اند.این مقاله به طور جامع به کاربردهای هوش مصنوعی در تحلیل بیومکانیک حرکات بدن و پیش بینی آسیب ها می پردازد. استفاده از یادگیری ماشین برای تحلیل داده های بیومکانیکی، نظیر موقعیت، سرعت، شتاب، و نیروهای وارد بر مفاصل، می تواند به شناسایی الگوهای حرکتی غیرطبیعی و پیش بینی آسیب های احتمالی کمک کند. همچنین، شبکه های عصبی پیچیده یادگیری عمیق به ویژه در شبیه سازی حرکت های پیچیده بدن، پیش بینی آسیب ها و تحلیل تصاویر حرکتی (مثل ویدئوهای حرکات ورزشی) به طور موثری مورد استفاده قرار می گیرند.مدل های یادگیری عمیق و داده کاوی قادرند الگوهای نهفته در حرکات بدن را کشف کرده و بر اساس آن ها آسیب های احتمالی را پیش بینی کنند. این مدل ها نه تنها برای پیش بینی آسیب های فوری و حاد، بلکه برای شبیه سازی آسیب های مزمن و تحلیل تغییرات تدریجی در بدن در طول زمان (مانند آسیب های مفصلی و آرتروز) نیز کاربرد دارند. از سوی دیگر، هوش مصنوعی می تواند در فرآیند توانبخشی و پیشگیری از آسیب ها با طراحی برنامه های توانبخشی شخصی سازی شده و تجزیه و تحلیل بازخوردهای حرکتی کمک کند.این مقاله همچنین به چالش ها و محدودیت های استفاده از هوش مصنوعی در این زمینه می پردازد. به عنوان مثال، نیاز به داده های دقیق و حجم بالای داده ها برای آموزش مدل های هوش مصنوعی، و همچنین دقت و صحت پایین برخی از پیش بینی ها، از مشکلات اصلی است. با این حال، پیشرفت های تکنولوژیکی در این حوزه و استفاده از داده های بیشتر و دقیق تر می تواند به افزایش دقت مدل ها و پیش بینی های آسیب کمک کند.در نهایت، این مقاله به فرصت های پیش روی محققان و متخصصان در زمینه پیوند هوش مصنوعی و بیومکانیک اشاره کرده و اهمیت استفاده از این تکنولوژی ها برای بهبود ارزیابی، پیش بینی آسیب ها، و ارتقای فرآیندهای توانبخشی و درمان را مورد تاکید قرار می دهد. با توجه به قابلیت های هوش مصنوعی در پیش بینی دقیق تر آسیب ها و بهبود تصمیم گیری های پزشکی، انتظار می رود که این فناوری ها نقشی کلیدی در آینده پیشگیری و درمان آسیب های حرکتی ایفا کنند.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

محمد منافی ناصر

دکتری تخصصی مهندسی پزشکی گرایش بیومکانیک

حسین میرزائی

پسا دکتری مدیریت امنیت شبکه

حسن میرزائی

پسادکتری مدیریت کسب کار