تاملی بر رویکرد مشاوره روایتی در مدرسه

رویکرد مشاوره روایتی در سال های اخیر به عنوان یک روش نوین در حوزه مشاوره روان شناختی مورد توجه قرار گرفته است. این رویکرد بر پایه ی ایده های نیکولاس نای گارد و مایکل وایت استوار است که به معنای توجه به داستان ها و روایت های فردی است. در این روش، افراد به کمک مشاور می توانند به بازخوانی و بازسازی روایت های شخصی خود پرداخته و به همین واسطه مشکلات و چالش های روانی را به شیوه ای مثبت و تحولی برطرف کنند. در مدارس، این رویکرد می تواند به دانش آموزان کمک کند تا دیدگاه های جدیدی درباره خود، دیگران و مشکلاتشان پیدا کنند و از این طریق روابط اجتماعی و شناخت خود را تقویت کنند. مشاوره روایتی در مدارس می تواند به طور ویژه در مواردی مانند مشکلات رفتاری، مسائل هویتی، و احساسات منفی که ممکن است در دوران تحصیل ایجاد شوند، کاربرد داشته باشد. از آنجا که این رویکرد به داستان های زندگی فردی دانش آموزان اهمیت می دهد، می تواند به آن ها کمک کند تا از منظر جدیدی به مسائل خود نگاه کنند و در فرآیندهایی مانند حل تعارضات، رشد اجتماعی، و افزایش اعتماد به نفس و خودکارآمدی نقش موثری ایفا کند. این مقاله به بررسی مفاهیم و کاربردهای رویکرد مشاوره روایتی در محیط های آموزشی و مدارس می پردازد و به تحلیل تاثیرات آن بر توسعه روان شناختی و اجتماعی دانش آموزان می پردازد.

کلیدواژه ها:

رویکرد مشاوره ، مشاوره روایتی ، مدرسه ، دانش آموزان