خانواده و نقش آن در تربیت مذهبی فرزندان ( تربیت برای نماز )

از آنجایی که روح پرستش از همان ابتدای خلقت انسان در نهاد او جای گرفت، انسان همواره به دنبال پناهگاه مطمئنی بود تا بتواند به معبود خویش دست یابد. روح او خدا را جستجو کرد و در حال نماز خواندن، پی به خدا برد. الکسیس کارل فرانسوی مینویسد: ( نیایش در مرحله عالیتر خود از سطح درخواست و عرض حال، فراتر است.)نماز به قدری فضیلت دارد که حتی زمانی که پیامبر(ص) صاحب کوثر شد، برای تشکر و قدردانی از خداوند متعال، راهی را جهت شکرگزاری از او طلبید. خداوند فرمود: نخست نماز بخوان و بعد از آن قربانی کن و به مستمندان ده.جنبههای تربیتی نماز، بخشی است که تاثیرات قابل مشاهده نماز را بیان میکنند. این تاثیرات عبارتند از:۱ تهذیب اخلاق ۲- روح خوشبینی ۳- تکرار نمازهااعمال مذکور در شبانهروز باعث بروز حالات معنوی در انسان نمازگزار میگردند.در مورد اینکه چگونه کودک به نماز علاقه و گرایش داشته باشد و آن را انجام دهد، میبایست از ابتدای حیات کودک دقت لازم صورت گیرد. نوع انتخاب همسر نیز خود میتواند در زمان شکلگیری فرزند، نقش مهمی داشته باشد؛ چراکه کودک بیشترین ساعات خود را درخانه و با مادر سپری میکند. وقتی که این قضیه با دقت صورت گیرد، کودک از همان سنین اولیه، تقلید اعمال دینی بویژه نماز را در رفتار پدر و مادر جویا میشود.برخی از کودکان در سنین ۲ الی ۳ سالگی و برخی از ۴ سالگی این حس را بروز میدهند. البته در ۶ سالگی به عینیت میتوان آن را مشاهده کرد. زمان آغاز نماز خود سخنی جداگانه است. در خاندان اهل بیت(ع) کودکان از ۵ سالگی نماز میخواندند؛ اما در افراد عادی کودکان باید از سنین ۷ سالگی به خواندن نماز بپردازند. علت آن هم این است که کودکان تا سن ۷ سالگی باید بازی کنند. (ماهنامه پرورشی تربیت وزارت آموزش و پرورش، شماره ۱۰و۱۱، تابستان ۱۳۸۳، صفحه ۱۹)بنابراین ما خانوادهها باید سعی بر آن داشته باشیم که از همان اوان کودکی فرزندانمان را با نماز آشنا سازیم؛ زیرا سعادت و خوشبختی آنان مهمتر از هر چیز، در خواندن نماز و عمل به دستورات آن است و به این آیه شریفه قرآن تمسک جوییم که:"ان الصلاه تنهی عن الفحشاء و المنکر". و بدین ترتیب آینده فرزندانمان بیمه خواهد شد.

کلیدواژه ها:

خانواده ، نقش ، تربیت مذهبی ، فرزندان