آموزش مهارت های حل تعارض به دانش آموزان در محیط های مدرسه

تعارض، یکی از جنبه های اجتناب ناپذیر تعاملات انسانی است که در محیط های مدرسه ای به ویژه در میان دانش آموزان به طور مداوم رخ می دهد. مدیریت ناکارآمد تعارض می تواند پیامدهای منفی مانند کاهش عملکرد تحصیلی، افزایش تنش های روانی و ایجاد ناهنجاری های رفتاری را به دنبال داشته باشد. هدف این پژوهش بررسی تاثیر آموزش مهارت های حل تعارض بر بهبود روابط بین فردی و تقویت همدلی در دانش آموزان است. این پژوهش به روش مروری انجام شده و با تحلیل مطالعات و پژوهش های انجام شده در این حوزه، به بررسی راهکارهای موثر در آموزش مهارت های حل تعارض پرداخته است. یافته ها نشان می دهد که روش هایی مانند یادگیری مشارکتی، نقش آفرینی، آموزش مبتنی بر حل مسئله و استفاده از تکنیک های میانجی گری، تاثیر بسزایی در توانمندسازی دانش آموزان برای مدیریت تعارضات دارند. همچنین، آموزش مهارت های ارتباطی، گوش دادن فعال و پرورش تفکر انتقادی نقش مهمی در کاهش تعارضات مخرب و تقویت فضای صلح آمیز در مدارس ایفا می کند. نتایج پژوهش نشان می دهد که مدارس به عنوان یکی از مهم ترین نهادهای اجتماعی، نقش کلیدی در آموزش این مهارت ها دارند و ادغام برنامه های حل تعارض در برنامه های درسی می تواند به بهبود روابط اجتماعی و کاهش رفتارهای خشونت آمیز منجر شود. بنابراین، پیشنهاد می شود که نظام آموزشی با به کارگیری روش های نوین و علمی، بستر مناسبی برای آموزش مهارت های حل تعارض در دانش آموزان فراهم کند تا آن ها بتوانند در آینده، روابط اجتماعی سالم تر و سازنده تری را تجربه کنند.

کلیدواژه ها:

حل تعارض ، آموزش مهارت های اجتماعی ، دانش آموزان ، محیط مدرسه