مروری بر رویکردهای مختلف سنجش از دور برای تخمین غلظت رسوبات معلق در مناطق آبی مختلف

تخمین غلظت رسوب ابزاری حیاتی برای حصول اطمینان از اکوسیستم های آبی سالم، کیفیت آب و عملکرد مناسب زیرساخت های آبی است. برخلاف روش های سنتی، سنجش از دور، با امکان تخمین غلظت رسوب در مناطق وسیع، از طریق روش هایی مقرون به صرفه، تصویری بسیار جامع از توزیع رسوب در بدنه های آبی ارائه می دهد. در این مطالعه روش های مختلف تخمین غلظت رسوب، طی باز بینی مقالات معتبر ارائه شده در یک دهه اخیر، مورد ارزیابی قرار داده شد و ضمن بررسی نتایج اصلی، چالش ها و محدودیت های هر روش استخراج شد. نتایج نشان داد، از میان سه رویکرد تجربی، نیمه تجربی و نیمه تحلیلی برای تخمین غلظت رسوبات در سنجش از دور، رویکرد تجربی بسیار پرکاربردتر، ساده تر و قابل اجراتر است. در حالیکه رویکرد نیمه تحلیلی دارای دقت بهبودیافته تری در محیط های آبی متنوع، نسبت به دو روش دیگر، هم چنین پیچیده تر و متکی به مدل ارائه شده است. تجزیه و تحلیل های آماری مقالات بررسی شده، نشان داد که با توجه به نوع الگوریتم انتخابی، بیش ترین تحقیقات انجام شده بر روی رودخانه ها (%۰۸/۲۶) و سپس مناطق ساحلی (%۷۳/۲۱) و باقی تحقیقات بر روی سایر مناطق آبی جهان متمرکز شده است. هم چنین نتایج حاکی از آن است که ماهواره های Landsat وMODIS به ترتیب با %۲۲/۲۶ و %۹۵/۲۲ موارد استفاده، از پرکاربردترین ماهواره های رایج در تخمین غلظت رسوبات معلق در یک دهه اخیر محسوب می شوند. یافته های این پژوهش در انتخاب الگوریتم ها و ابزارهای مناسب برای تعیین غلظت رسوبات در مناطق آبی مختلف با توجه به هدف مطالعه، داده ها و میزان دقت نتایج بسیار کارآمد است.

کلیدواژه ها:

تجربی ، نیمه تجربی ، نیمه تحلیلی ، تجزیه و تحلیل آماری