تاثیر توانایی خود آگاهی بر یادگیری معکوس دانش آموزان دوره متوسطه اول با نقش میانجی سواد فناوری

تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر توانایی خودآگاهی بر یادگیری معکوس دانش آموزان با نقش میانجی سواد فناوری انجام گرفت . این تحقیق از منظر هدف، کاربردی و از حیث روش از نوع توصیفی و همبستگی می باشد. جامعه آماری، کلیه دانش آموزان دوره اول متوسطه ناحیه ۵ شهر مشهد در سال ۱۴۰۳ به تعداد ۱۸۰۰۰ نفر می باشند. با مراجعه به جدول مورگان، تعداد ۳۷۶ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. گردآوری داده ها با پرسشنامه های یادگیری معکوس؛ توانایی خودآگاهی ؛ و سواد فناوری انجام شد. روایی توسط روایی محتوا و پایایی با روش آلفای کرونباخ تایید شدند. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از نرمافزار SmartPLS۳ و تکنیک معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج نشان داد که توانایی خودآگاهی بر یادگیری معکوس به صورت مثبت و مستقیم ؛ سواد فناوری بر توانایی خودآگاهی به صورت مثبت و مستقیم ؛ و سواد فناوری بر یادگیری معکوس به صورت مثبت و مستقیم تاثیر دارد. با توجه به مقدار آماره تی به میزان ۰۲۵,۷ و ضرایب مسیر به میزان ۳۹۴,۰، نقش میانجی سواد فناوری تایید گردید. براساس یافته ها، نتیجه گیری شد که فرصت های بیشتری برای دانش آموزان از حیث سواد فناوری و تاکید بر توانایی خودآگاهی از سوی معلمان فراهم شود تا بازخوردهای مناسبی داشته باشد. این عوامل یک زمینه مهم در فرایند بهبود یادگیری معکوس می باشند.

کلیدواژه ها:

توانایی خودآگاهی ، یادگیری معکوس ، سواد فناوری