اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر حساسیت اضطرابی زنان تحت درمان دارویی مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس شهر اهواز

هدف پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر حساسیت اضطرابی زنان تحت درمان دارویی مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس شهر اهواز بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی میدانی و طرح پژوهش از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی زنان مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس (ام اس است که به انجمن ام اس اهواز مراجعه نموده که توسط پزشک متخصص و روان درمانگر در مصاحبه بالینی تشخیص قطعی بیماری ام اس داده شده است. لازم به ذکر است که این بیماران در بازه زمانی بهمن ماه ۱۴۰۲ تا خرداد ماه ۱۴۰۳ در جلسات انجمن ام اس اهواز شرکت نمودند روش نمونه گیری به صورت هدفمند بود. در مرحله اول ۵۷ بیمار ام اس شناسایی شدند که ۴۰ نفر از آنها جهت شرکت در پژوهش به صورت تصادفی ساده قرعه کشی انتخاب شدند. سپس این افراد به صورت تصادفی ساده به گروه آزمایشی و گروه گواه گمارده شدند (۲۰) نفر در گروه آزمایشی و ۲۰ نفر در گروه گواه ابزارهای پژوهش شامل شاخص حساسیت اضطرابی (۲۰۰۵) Floyed et al بود. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره (مانکووا) و تحلیل کوواریانس تک متغیره (آنکووا) بررسی شدند. نتایج پژوهش نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به طور معنی داری باعث کاهش طرحواره های ناسازگار اولیه حساسیت اضطرابی و افزایش تحمل پریشانی و انعطاف پذیری کنشی در گروه آزمایش شده است. پیشنهاد میشود این درمان جهت کاهش علائم روانشناختی بیماری ام اس در مراکز درمانی مورد استفاده قرار گیرد.