تدوین بسته آموزشی توانمندسازی زنان خشونت دیده و تعیین اثر بخشی آن بر خود کارآمدی و تاب آوری آنها

هدف از پژوهش حاضر تدوین بسته آموزشی توانمندسازی زنان خشونت دیده و تعیین اثر بخشی آن بر خود کارآمدی و تاب آوری بود جامعه این پژوهش شامل کلیه زنان خشونت دیده مراجعه کننده به مراکز مشاوره سنندج در نیمه اول سال ۱۳۰۱ بودند. در قسمت اول پژوهش کیفی از مصاحبه استفاده گردید و با ۱۴ نفر از زنان خشونت دیده مصاحبه صورت گرفت در بخش دوم یعنی بخش کمی ۲۸ نفر از زنان خشونت دیده افراد به شیوه هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل قرار گرفتند و برای گروه آزمایش جلسات گروه درمانی به مدت ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای با توالی هر هفته دو جلسه اجرا شد. در مرحله اول پژوهش از تحلیل مضمون به شیوه براون و کلارک (۲۰۰۶) استفاده شد و ۵ تم اصلی استخراج و تعیین شدند. داده ها حاصل از بخش کمی با استفاده از تحلیل کواریانس در نرم افزار ۲۶-SPSS تجزیه و تحلیل گردید. نتایج تحلیل داده ها در بخش کمی نشان داد که تدوین بسته آموزشی توانمندسازی زنان خشونت دیده بر کارآمدی و تاب آوری آن ها اثر بخش بوده است. (۰٫۰۱>P). نتایج پژوهش حاضر بیانگر آن بود که مدیریت تنشهای خانوادگی و تقویت مهارتهای ارتباطی باعث تقویت خودکارآمدی و تاب آوری زنان می شود.

کلیدواژه ها:

تاب آوری توانمندسازی زنان خشونت خانگی ، خودکارآمدی.