بررسی تاثیر روش های تدریس همیاری و مستقیم بر انگیزه و پیشرفت تحصیلی

این پژوهش به بررسی تاثیر روش های تدریس همیاری و مستقیم بر انگیزه و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهرستان رضوانشهر پرداخته است. تعداد ۴۵ دانش آموز به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به سه گروه (دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه ) تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه هرمنس (۱۹۷۷) بود که روایی و پایایی آن تایید شده است .گروه های آزمایشی طی ۸ جلسه یک ساعته آموزش هایی به شیوه های همیاری و مستقیم دریافت کردند. تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی توکی نشان داد که روش تدریس همیاری به طور معناداری انگیزه و پیشرفت تحصیلی را بهبود می بخشد. یافته ها براهمیت استفاده از روش های تدریس همیاری در نظام آموزشی تاکید دارد و پیشنهاداتی برای تحقیقات آتی ارائه می شود .

کلیدواژه ها:

انگیزه ، پیشرفت تحصیلی ، روش تدریس همیاری ، روش تدریس مستقیم ، آموزش