نقش مهارت های زندگی در ارتقای خودکارآمدی و سلامت روان دانش آموزان

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 128

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICMRE02_276

تاریخ نمایه سازی: 1 اسفند 1403

چکیده مقاله:

این تحقیق با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر خودکارآمدی و سلامت روان دانش آموزان انجام شده است. مهارت های زندگی به عنوان مجموعه ای از توانایی های روان شناختی، اجتماعی، عاطفی و شناختی شناخته می شوند که به افراد کمک می کنند تا با چالش ها و مشکلات زندگی روبرو شوند. این مهارت ها شامل خودآگاهی، مدیریت استرس، تصمیم گیری موثر، ارتباطات بین فردی، همدلی، حل مسئله و تفکر انتقادی هستند.هدف اصلی این تحقیق، بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بردو متغیر مهم، یعنی خودکارآمدی و سلامت روان دانش آموزان است. خودکارآمدی به عنوان توانایی فرد در انجام موفقیت آمیز یک فعالیت یا وظیفه تعریف می شود و سلامت روان نیز به وضعیت کلی بهزیستی روانی فرد اطلاق می شود که شامل ابعاد مختلفی مانند اضطراب، افسردگی، استرس و تاب آوری است. در این مطالعه، تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر ابعاد مختلف این دو متغیر بررسی شده است. به منظور جمع آوری داده ها، از پرسشنامه های استاندارد مهارت های زندگی و سلامت روان GHQ-۲۸ استفاده شد که در پژوهش های روان شناختی کاربرد گسترده ای دارند. جامعه آماری این تحقیق دانش آموزان مقطع متوسطه اول در مدارس شهرستان بود و نمونه گیری به روش تصادفی خوشه ای انجام شد. در این پژوهش، تعداد ۱۲۰ دانش آموز در کارگاه های آموزشی مهارت های زندگی شرکت کردند. یافته های این پژوهش نشان داد که آموزش مهارت های زندگی تاثیرات قابل توجهی در بهبود خودکارآمدی و سلامت روان دانش آموزان دارد. به ویژه، مهارت های خودآگاهی و مدیریت استرس تاثیر زیادی بر کاهش اضطراب، افسردگی و استرس در میان دانش آموزان داشتند. دانش آموزانی که در این برنامه ها شرکت کرده بودند، کاهش معناداری در شاخص های اضطراب، افسردگی و استرس نشان دادند و همچنین تاب آوری روانی و روابط اجتماعی آن ها بهبود یافته است. علاوه بر این، نتایج نشان داد که دانش آموزانی که مهارت های زندگی را آموخته بودند، از اعتماد به نفس بالاتری برخوردار شدند و عملکرد تحصیلی آن ها نیز بهبود یافت. آموزش مهارت های زندگی به طور خاص موجب افزایش خودکارآمدی دانش آموزان شده است. خودکارآمدی به معنای توانایی فرد در انجام موفقیت آمیز فعالیت ها و وظایف است و دانش آموزانی که مهارت های زندگی را فراگرفته اند، در مقابله با مشکلات تحصیلی، اجتماعی و فردی، اعتماد به نفس بیشتری دارند و به طور موثرتری به نتایج مطلوب دست می یابند. این تاثیرات شامل بهبود کیفیت روابط اجتماعی، کاهش میزان افسردگی و اضطراب، ارتقای عملکرد تحصیلی و تقویت توانمندی های مقابله ای است. این تحقیق بر اهمیت گنجاندن آموزش مهارت های زندگی در برنامه های درسی مدارس تاکید دارد و پیشنهاد می کند که این مهارت ها به ویژه در مقاطع ابتدایی و متوسطه در برنامه های درسی گنجانده شوند.

نویسندگان

دلیر محمدی

مربی امور تربیتی وسبک زندگی سازمان آموزش و پرورش