بررسی اثرات درازمدت جایگزینی خشکه چینی (شن های رنگی ) به جای گونه های فضای سبز در شهر بیرجند

با توجه به کاهش منابع آبی و تغییرات اقلیمی در مناطق خشک ایران، استفاده از شن های رنگی (خشکه چینی ) به جای گونه های گیاهی در طراحی فضای سبز شهری به یک راهحل جایگزین تبدیل شده است . این تحقیق به بررسی اثرات زیست محیطی ، اجتماعی و بصری این تغییر می پردازد. نتایج نشان می دهد که اگرچه خشکه چینی در کاهش مصرف آب و هزینه های نگهداری موثر است ، اما در بلندمدت به کاهش حس سرسبزی ، یکنواختی بصری و کاهش تنوع زیستی منجر می شود. به منظور دستیابی به پایداری شهری ، ترکیب روشهای خشکه چینی با گونه های گیاهی مقاوم به خشکی پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

خشکه چینی ، گونه های فضای سبز ، بیرجند