بررسی تاثیرات طراحی معماری پارامتریک در میزان کاهش انرژی ساختمان های چند عملکردی

در عصر حاضر، رشد شهرنشینی و بحرانهای زیست محیطی نیاز به طراحی ساختمانهایی با مصرف انرژی بهینه و عملکرد بالا را به یکی از اولویت های کلیدی در معماری تبدیل کرده است . ساختمانهای چندعملکردی به دلیل ترکیب کاربری های مختلف ، مصرف انرژی بالایی دارند و مدیریت بهینه انرژی در این نوع ساختمانها یک چالش جدی محسوب می شود. معماری پارامتریک به عنوان رویکردی نوین در طراحی ، با استفاده از الگوریتم های ریاضی ، شبیه سازی های دقیق و ابزارهای پیشرفته ، قابلیت ایجاد فرمهای پاسخگو و بهینه ای را دارد که تاثیر چشمگیری بر کاهش مصرف انرژی می گذارند.این پژوهش با هدف بررسی تاثیرات طراحی معماری پارامتریک بر کاهش انرژی ساختمانهای چندعملکردی انجام شده است . روش تحقیق این مطالعه ، آمیخته بوده و شامل تحلیل مبانی نظری ، بررسی مطالعات موردی ، شبیه سازی های انرژی با استفاده از ابزارهایی نظیر Ladybugو CFD، و تحلیل دادههای کمی است . نتایج به دست آمده نشان می دهد که استفاده از طراحی پارامتریک ، از طریق بهینه سازی فرم ساختمان، تهویه طبیعی ، و بهرهگیری از نور طبیعی ، می تواند مصرف انرژی را در ساختمانهای چندعملکردی تا ۳۰الی ۵۰ درصد کاهش دهد.در عین حال، یافته ها نشان می دهند که این رویکرد با چالش هایی همچون هزینه های بالا، پیچیدگی اجرایی و نیاز به تخصص بالا مواجه است . با این حال، آموزش تخصصی معماران، توسعه فناوری های ساخت پیشرفته ، و همکاری های میانرشته ای از جمله پیشنهاداتی است که می تواند به گسترش و بهبود استفاده از معماری پارامتریک در ساختمانهای چندعملکردی کمک کند. این پژوهش نشان می دهد که طراحی پارامتریک می تواند راهحلی موثر و پایدار برای بهینه سازی مصرف انرژی و کاهش اثرات زیست محیطی ساختمانهای چندعملکردی باشد.