بررسی جغرافیای سیاسی تنگه ها با محوریت تنگه راهبردی هرمز

در زبان ساده تنگه به آبراهه ای گفته می شود که دو دریا را به هم وصل می کند، و باعث ارتباط بین کشورها با استفاده از کشور واسطه ی درای تنگه می گردد. این آبراهه ها، از اهمیت بسیار زیادی در روابط تجاری ، اقتصادی ، نظامی ، فرهنگی و سیاسی کشورها برخوردار هستند به گونه ای که اگر این تنگه توسط کشور مالک آن و یا سایرین بسته و یا محدود گردد کشورهای استفاده کننده و ذینفع آن ضررهای اقتصادی و سیاسی قابل توجهی را متحمل می شوند، تنگه ها در مسیرهای آبی نقش میانبر را دارند و مسیرهای دریایی را کوتاهتر می کنند. در برخی از موارد، این عوارض زمین شناسی ، در نزدیکی منابع طبیعی ارزشمند قرار دارند، این عوارض زمین شناسی ، معمولا به دلیل جابجایی های صفحات تکتونیکی پوسته زمین در دریا تشکیل می شوند. به همین دلیل ، بخشی از صادرات و واردات کشورها، از طریق تنگه ها صورت می گیرد. در این پژوهش چند نمونه از تنگه های راهبردی در سطح آب های جهان را مشخص نموده ایم ، ابتدا تنگه هرمز، در جنوب ایران و در سواحل خلیج فارس واقع شده است که بخش عمدهای از صادرات نفت و گاز جهان، با عبور کشتی های باربری از روی این تنگه انجام می شود، دوم تنگه جبل الطارق، سوم تنگه بسفر، چهارم تنگه مالاکا و پنجم تنگه باب المندب تنگه ی باب المندب در جنوب یمن (بین دریای سرخ و اقیانوس هند)، که در ادامه پژوهش به صورت کامل به ابعاد آن ها پرداخته می شود؛ در این پژوهش سعی بر آن شده در کنار بررسی تنگه های مطرح جهان به تنگه راهبردی و استراتژیک هرمز به صورت اساسی پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

ژئوپلیتیک ، تنگه هرمز ، جمهوری اسلامی ایران ، دریا ، خلیج فارس