بررسی شاخصه های حق به شهر در طرح های توسعه و عمران تهران

مطالعه حاضر با هدف شناسایی و سطح بندی متغیرهای حق به شهر در طرح های شهری مطرح شد.روش بررسی در این مطالعه با نگاه پراگماتیستی و رویکرد کیفی که استراتژی پدیدار شناسی و تکنیک دیمتل و معادله ساختاری تفسیریISMرا اساس بررسی خود قرار داد . جامعه آمار در این مطالعه تمام اساتید آشنا به نظام برنامه ریزی شهری تهران بود که از میان آنها تعداد ۴۴ نفر به پرسشنامه پاسخدادند. نتایج گویای اهمیت پنج مولفه ، برابری و عدم تبعیض، حق مشارکت، محیط زیست پایدار،حقتخصیص و دسترسی به خدمات عمومی در حق به شهر بود. به منظور دست یابی به حق به شهر در طرحهای شهری تهران نیاز است که دو محور فکری محیط زیست پایدار و حق تخصیص بیش از سایرمتغیرها دچار تحول شود. با تغییر و تحول متغیرهای مذکور میتوان امید داشت که سایر متغیرهای نیزمتاثر شوند و در نهایت حق به شهر حداقل به لحاظ نظری در طرح های شهری بازتاب یابد

کلیدواژه ها:

حق به شهر ، طرح های شهری ، عدالت اجتماعی