بررسی نقش عناصر معماری سنتی ایران در کاهش مصرف انرژی ساختمان های شهری

در دنیای امروز، بهینه سازی مصرف انرژی و افزایش بهره وری انرژی در ساختمان های شهری امری اساسی به شمار میآید. این هدفبا رعایت اصول معماری و شهرسازی و استفاده درست از ویژگی های اقلیمی منطقه و منابع انرژی تجدیدپذیر که فاقد آلودگی وهزینه هستند، قابل دستیابی است. در این میان ، معماری سنتی ایران میتواند به عنوان الگویی مفید و کاربردی باشد. زیرا معماریسنتی ایران با بهره گیری از عناصر هویتی و هماهنگی با طبیعت، از انرژی های تجدیدپذیر نظیر نور، باد، آب، خاک و گیاه به نحوموثری استفاده کرده است. این مقاله به شیوه توصیفی تحلیلی نوشته شده و نتایج آن بیانگر این است که معماری سنتی ایران یکنوع معماری پایدار است به دلیل این که ویژگیهای پایداری را در خود جای داده است. طراحی شهری و معماری ایرانی همیشه درجهت استفاده از انرژی های تجدیدپذیر برای ساخت بناهایی با کمترین مصرف انرژی بوده است. به این ترتیب، معماری سنتی ایرانمیتواند یک راهکار موثر برای کاهش مصرف انرژی در ساختمان های شهری مطرح شود.

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، اقلیم ، انرژی تجدیدپذیر ، انرژی فسیلی