بررسی و اثر فناوری دیجیتال در مدارس دولتی بر آموزش

در دنیای امروز، فناوری های دیجیتال به بخشی جدایی ناپذیر از تمامی ابعاد زندگی انسان تبدیل شده اند. از جنبه های مختلف زندگی اجتماعی و اقتصادی گرفته تا جنبه های علمی و فرهنگی، فناوری های نوین در حال تغییر و تحول همه جانبه ای هستند. یکی از مهم ترین حوزه هایی که تحت تاثیر این تغییرات قرار گرفته، نظام آموزشی است. در این راستا، استفاده از فناوری های دیجیتال در مدارس به سرعت در حال گسترش است. ابزارهایی مانند اینترنت، رایانه ها، تبلت ها، اپلیکیشن های آموزشی و پلتفرم های آنلاین به ابزارهای روزمره کلاس های درس تبدیل شده اند. این تحول باعث شده است که شیوه های آموزش و یادگیری به طور قابل توجهی تغییر کند و روش های سنتی تدریس که غالبا بر مبنای معلم محوری و استفاده از روش های ثابت بودند، به تدریج جای خود را به رویکردهای نوینی بدهند که بر استفاده از فناوری برای ارتقای تجربه یادگیری دانش آموزان تمرکز دارند. در دنیای امروز، با توجه به پیشرفت سریع تکنولوژی، بسیاری از کشورهای دنیا در تلاشند تا از فناوری های دیجیتال در فرآیندهای آموزشی خود بهره برداری کنند. این استفاده به ویژه در دوران پاندمی کرونا شدت گرفت، جایی که مدارس مجبور شدند به آموزش آنلاین روی آورند. تجربه چند ساله اخیر نشان داده است که این فناوری ها می توانند بسیاری از موانع موجود در فرآیندهای آموزشی را از بین ببرند. از جمله این موانع می توان به مشکلات دسترسی به منابع آموزشی، محدودیت های زمانی و مکانی، و حتی تنوع نیازهای یادگیری اشاره کرد. استفاده از فناوری ها به معلمان و دانش آموزان این امکان را می دهد که به منابع و اطلاعات بیشتری دسترسی پیدا کنند و به شکلی انعطاف پذیرتر و شخصی تر به فرآیند یادگیری بپردازند.

کلیدواژه ها:

یادگیری مبتنی بر خلاقیت ، نقش والدین ، پرورش خلاقیت ، آموزش غیر رسمی