تحلیل جایگاه واهمیت خانواده ها در رشد و عملکرد تحصیلی دانش آموزان

خانواده به عنوان اولین و کوچک ترین جامعه ای که کودک به آن وارد می شود و عضوی از آن می شود در شکل گیری شخصیت و رشد فردی او تاثیر بسزایی دارد. ساختار شخصیتی، عاطفی و اجتماعی کودک به واسطه رفتارهای والدین و اعضای خانواده شکل می گیرد. والدین اولین آموزگاران هستند که کودکان در مدرسه خانواده از آن ها آموزش می بینند. بنابراین این معلمان قبل از ورود کودک، باید آموزش های لازم را جهت تربیت کودک ببینند. بنیان و اساس یک جامعه سالم را خانواده های سالم تشکیل می دهد. هر فردی بدون اینکه خود انتخاب کند، در خانواده ای به دنیا می آید، رشد می کند و به تکامل می رسد. در این بین خانواده ای سالم و موثر است که با آموزش های صحیح انسان سالمی پرورش دهد. والدین هر دو بازیگران نقش اصلی آموزش و تربیت کودک هستند. معمولا نقش مادر در شرایط مطلوب خانواده به عنوان مربی و معلم تلقی می شود و پدر با او همراهی می کند. در واقع یک روش توافقی بین والدین است. مادر به واسطه اینکه پس از تولد کودک کنار او بوده، فاصله نزدیک تری با فرزند دارد. هر دو در بالا بردن سطح ارزش های اخلاقی، رفتاری، آموزشی، فکری و تجربیات با یکدیگر همکاری کنند تا کودک در محیطی سالم و مثبت رشد کند.

کلیدواژه ها:

دانش آموز ، خانواده ، مدرسه ، رشد ، تحصیل