اثر هلالی آبگیر بر شاخص های پوشش گیاهی مراتع گل گهر

ذخیره نزولات جوی یکی مهمترین روشهای اصلاح مراتع میباشد که یکی از روش های ذخیره آب برای تغذیه و تقویت منابع آب زیرزمینی احداث گوراب می باشد. جهت ارزیابی احداث گوراب بر پوشش گیاهی و تاثیر آن در اصلاح مراتع، بخشی از مراتع بیابانی گل گهر که در مجاورت معدن گل گهر و در دشت چاه دراز، محل احداث گوراب ها (طرح تغذیه دشت) انتخاب شد و در این محدوده یک منطقه با گوراب و منطقه مجاور آن به عنوان شاهد مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونه برداری از پوشش در طول ترانسکت های ۶۰۰ متری و با استفاده از پلات در هر دو منطقه به انجام رسید. نتایج نشان داد که ترکیب تیره های گیاهی در پشت گوراب ها شاهد شامل ۳۷ گونه است که تیره های، Poaceae Asteraceae و Brassicaceae در آن غالبند در حالی که در منطقه شاهد ۲۱ گونه مشاهده شد و تیره Asteraceae با ۳۶/۳ درصد تیره غالب بودند. آنالیز آماری نشان داد که تنوع گونه ای در منطقه اجرای گوراب ها ۸/۷۸ بالاتر از منطقه شاهد با مقدار ۱/۰۳ است و نزدیک به دوره تر سالی ۱۳۹۸ به میزان ۲/۲۳ است. درصد پوشش گیاهی پشت گوراب ها تشابه بیشتری با پوشش دوره ترسالی ۱۳۹۸ دارد.

کلیدواژه ها:

دشت چاه دراز ، تنوع گونه ای ، ضریب جاکارد ، پوشش گیاهی