بررسی تنش خشکی بر روی برخی از ویژگی های مورفولوژیکی، آناتومیکی و اسانسگیاه رزماری .Rosmarinus officinalis L

مقدمه: رزماری، یک گونه گیاهی با مقاومت نسبی بالا نسبت به تنش خشکی، تابش شدید خورشید و خاک های شور میباشد، که در عرصه های مختلف به هر دو صورت طبیعی و غیر طبیعی یافت میشود. به علت به وجود آمدن تغییرات اقلیمی و همچنین شرایط کم آبی و خشکسالی کشور، سبب این شد تا در این تحقیق واکنش ها و سازگاری های این گونه نسبت به شرایط کم آبی مورد بررسی قرار بگیرد.مواد و روش ها: این مطالعه بر اساس روش کتابخانه ای و با گردآوری مقالات و کتب مختلف بر روی موضوع گونه رزماری و اثرات تنش خشکی بر پاره ای از خصوصیات آن تهیه شده است.یافته ها: اسانس تا ظرفیت زراعی ۸۵%-۷۵٪ افزایش پیدا می کند و با کاهش ظرفیت زراعی تا ۲۵%-۵۵% بازده تولید اسانس کم می شود ولی کیفیت افزایش می یابد. همچنین با افزایش سطح تنش آبی، گیاه قادر به تولید ترکیبات متنوع تری خواهد بود. بروز تنش خشکی موجب کاهش تعداد و سطح برگ ها، تعداد گل ها، وزن تر و خشک اندام هوایی و زیرزمینی می شود. لازم به ذکر است که تنش خشکی، مکانیسم های رشد و فتوسنتز را کاهش می دهد.نتیجه گیری: افزایش سطح تنش خشکی باعث افزایش میزان، کیفیت و تنوع ترکیبات اسانس می شود، ولی از طرف رشد گیاه را محدود می کند. به این صورت می توان به طور کلی نتیجه گرفت که اگر هدف برداشت اسانس باشد باید گیاه را قبل از برداشت، تحت تنش خشکی قرار داد، ولی اگر هدف پرورش دادن گیاه برای تولید و زیادت اندام هوایی و زمینی و در کل برای کاربردهای زینتی و حفاظت خاک باشد، بهتر است گیاه دچار تنش خشکی نشود، تا بتواند بیشترین تولید اندام را داشته باشد.

کلیدواژه ها:

رزماری ، تنش خشکی ، اسانس ، گیاهان دارویی ، ظرفیت زراعی