تحلیل اثربخشی پروژه های مقابله با بیابان زایی در استان خراسان جنوبی: مطالعه موردی برپروژه تثبیت شن های روان در منطقه نهبندان

بیابان زایی به عنوان یکی از مهم ترین چالش های زیست محیطی استان خراسان جنوبی و به ویژه منطقه نهبندان را به شدت تحت تاثیر قرار داده است. این مطالعه باهدف تحلیل اثر بخشی پروژه های مقابله با بیابان زایی و به طور خاص بررسی نتایج پروژه تثبیت شن های روان در منطقه نهبندان انجام شد. روش شناسی این تحقیق شامل تحلیل داده های میدانی، مصاحبه با کارشناسان و مسئولین محلی، و بررسی مستندات موجود است. نتایج نشان داد که پروژه تثبیت شن های روان منجر به کاهش حرکت شن ها و تثبیت خاک شده است، همچنین بهبود کیفیت زمین های کشاورزی و افزایش سطح آب زیرزمینی نیز مشاهده گردید. از نظر اجتماعی، پروژه باعث افزایش رضایت جوامع محلی و کاهش مهاجرت شده است. بحث و تحلیل داده ها نشان داد که استفاده از روش های ترکیبی و مشارکتی نقش مهمی در موفقیت پروژه داشته است. این مطالعه نشان دهنده اهمیت استفاده از روش های ترکیبی و مشارکتی در مقابله با بیابان زایی و پیشنهاد گسترش پروژه های مشابه در سایر مناطق بیابانی کشور است. در نهایت، تجربیات حاصل از این پروژه می تواند به عنوان مبنایی برای تصمیم گیری های آینده در حوزه مقابله با بیابان زایی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

بیابان زایی ، تثبیت شن های روان ، خراسان جنوبی ، مشارکت جوامع محلی ، تحلیل اثربخشی