تاثیر نوآوری فردی و خودکارآمدی تحصیلی بر آمادگی یادگیری الکترونیکی دانش آموزان دورهاول مقطع متوسط شهرستان ثلاث باباجانی

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر نوآوری فردی و خودکارآمدی تحصیلی بر آمادگی یادگیری الکترونیکی است. جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان دوره اول مقطع متوسط شهرستان ثلاث باباجانی در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ تشکیل می دهند که به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی ۳۵۴ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های نوآوری فردی آیدین و همکاران (۲۰۰۵)، آمادگی یادگیری الکترونیکی آیدین و همکاران (۲۰۰۵) و خودکارآمدی تحصیلی جینگ و مورگان (۱۹۹۹) استفاده شد. نتایج حاصل از مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد که ارتباط مثبت و معنی داری در سطح خطای ۱ درصد (۰.۰۱>P) میان نوآوری فردی و خودکارآمدی تحصیلی با آمادگی یادگیری الکترونیکی دانش آموزان وجود دارد. با توجه به نتایج این پژوهش، می توان نتیجه گرفت که برای ارتقای آمادگی دانش آموزان برای یادگیری الکترونیکی، باید به پرورش نوآوری فردی و تقویت خودکارآمدی تحصیلی آن ها توجه ویژه ای شود. که این امر مستلزم ایجاد محیط های یادگیری الکترونیکی جذاب و تعاملی است که به دانش آموزان فرصت بروز خلاقیت و استفاده از توانایی های خود را بدهد. همچنین، طراحی برنامه های آموزشی که به افزایش خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان کمک کند، می تواند نقش مهمی در موفقیت آن ها در یادگیری الکترونیکی ایفا کند.

کلیدواژه ها:

نوآوری فردی ، خودکارآمدی تحصیلی ، آمادگی یادگیری الکترونیکی