بررسی روش های نوین تدریس ادبیات فارسی در مدارس و تاثیر آن بر یادگیری دانش آموزان

روش های نوین تدریس در نظام آموزشی، به ویژه در حوزه ادبیات فارسی، تاثیر قابل توجهی بر کیفیت یادگیری و علاقه مندی دانش آموزان دارد. با توجه به اهمیت ادبیات فارسی در تقویت هویت فرهنگی و زبانی دانش آموزان، روش های سنتی تدریس این درس در بسیاری از موارد نتوانسته اند جذابیت و اثربخشی لازم را داشته باشند. این امر لزوم بهره گیری از روش های نوین تدریس را بیش از پیش برجسته می سازد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر روش های نوین تدریس ادبیات فارسی بر یادگیری دانش آموزان طراحی شده است. سوال اصلی تحقیق این است که روش های نوین تدریس چگونه می توانند بر یادگیری دانش آموزان تاثیر بگذارند؟ در این راستا، روش تحقیق کیفی و توصیفی-تحلیلی انتخاب شده است که از منابع معتبر نظیر سیویلیکا، SID، نورمگز و مگ ایران بهره می گیرد. یافته ها نشان می دهند که استفاده از فناوری های آموزشی نظیر نرم افزارها، ابزارهای دیجیتال و پلتفرم های آنلاین موجب افزایش جذابیت فرایند یادگیری شده و انگیزه دانش آموزان را برای مشارکت در کلاس ها تقویت می کند. علاوه بر این، روش هایی مانند یادگیری مبتنی بر پروژه و تجربه عملی، به تقویت درک مفاهیم ادبی و مهارت های زبانی کمک می کنند. همچنین، بهره گیری از بازی های آموزشی و داستان سرایی تعاملی، علاوه بر آموزش مفاهیم، محیطی شاد و فعال برای یادگیری ایجاد می کند. با این حال، چالش هایی نظیر کمبود زیرساخت های آموزشی، مقاومت برخی معلمان در برابر تغییر و نیاز به آموزش تخصصی برای اجرای این روش ها از جمله موانع پیش روی پیاده سازی آنهاست. در نهایت، این تحقیق بر ضرورت سرمایه گذاری در آموزش معلمان و بهبود زیرساخت ها تاکید کرده و پیشنهاد می دهد که دولت و نهادهای آموزشی از برنامه های حمایتی برای ترویج این روش ها استفاده کنند. بهره گیری از روش های نوین تدریس می تواند گامی موثر در راستای ارتقای کیفیت آموزش ادبیات فارسی و یادگیری دانش آموزان باشد.

کلیدواژه ها:

تدریس نوین ، ادبیات فارسی ، یادگیری دانش آموزان ، فناوری آموزشی