تمثیل و اسلوب معادله در دیوان عبدالباقی مجددی

اسلوب معادله و تمثیل از ویژگی های بارز سبک هندی است. معادله ایی که به لحاظ نوعی شباهت در دو سوی مصراع وجود دارد و حاصل ارتباطی دوگانه بین مشبه و مشبه به است.در یک مصراع موضوعی معقولمطرح می شود و در مصراع دیگر، معادلی ملموس و محسوس برای آن ذکر می گردد. عبدالباقی مجددی شاعر و عارف بلند پایە افغانستان است. اشعار او ویژگی های هر دو سبک عراقی و هندی را دارد. در سبک عراقی ، پیرو حافظ و در سبک هندی ، پیرو بیدل است. در این مقاله ابتدا تمثیل های بکاررفته در دیوان عبدالباقی مجددی بیان می شود ، سپس اسلوب معادله های دیوانش از نظر ساختار و مضمون بررسی می گردد. میتوان گفت پر بسامد ترین معانی در شیوە بیان اسلوب معادله در غزلیات عبدالباقی مجددی عبارت است از اسلوب معادله با مضامین عرفانی، مضامین عاشقانه، مضامین اخلاقی و مضامین اجتماعی . از لحاظ ساختاری نیز اسلوب معادله های به کاررفته در دیوان عبدالباقی مجددی ساختار معقول به محسوس، محسوس به معقول وساختار استفهام انکاری است.

کلیدواژه ها:

اسلوب معادله ، تمثیل ، سبک هندی ، عبدالباقی مجددی