ادبیات کودک و نوجوان

ادبیات کودکان به عنوان یکی از مهم ترین ابزارهای فرهنگی، نقش قابل توجهی در رشد ذهنی، عاطفی و اجتماعی کودکان ایفا می کند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر ابزارهای ادبیات کودک شامل قصه گویی،لالایی ها و تئاتر کودک بر تربیت و آموزش کودکان انجام شده است. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و بر پایه مطالعه کیفی بوده و داده ها از طریق بررسی منابع کتابخانه ای گردآوری شده است. نتایج نشان می دهد که قصه گویی به توسعه مهارت های زبانی و پرورش تخیل در کودکان کمک می کند، لالایی ها به عنوان ابزاری عاطفی-فرهنگی، در تقویت پیوند میان والدین و کودکان موثر هستند، و تئاتر کودک به واسطه جنبه های تعاملی و نمایشی خود، زمینه مناسبی برای تقویت مهارت های اجتماعی، خلاقیت و خودآگاهی در کودکان فراهم می کند. این پژوهش تاکید دارد که استفاده هدفمند از این ابزارها میتواند به عنوان یک رویکرد مکمل در آموزش و تربیت کودکان مورد بهره برداری قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تئاتر کودک ، قصه های کودکان ، لالایی ها ، خلاقیت در تئاتر کودکان ، تاریخ تئاتر کودک و نوجوان در ایران