ارزیابی و بهینه سازی پارامترهای موثر بر عمق کشش در فرآیند شکل دهی الکتروهیدرولیکی (با استفاده از سیم بین الکترودها)

امروزه روش های شکل دهی با سرعت بالا به دلیل توانائی آن ها در بهبود شکل پذیدی مواد مختلف در مقایسه با روش های سنتی، مورد توجه شرکت های صنعتی قرار گرفته است. شکل دهی الکتروهیدرولیکی یک فرایند شکل دهی ورق فلزی با سرعت بالا است که در آن دو الکترود در محفظه ای پر از آب قرار دارند و تخلیه الکتریکی با ولتاژ بالا بین آن ها، فشار بالائی جهت شکل دادن ورق ایجاد می کند. در این تحقیق جهت بررسی پارامترهای موثر در شکل دهی الکتروهیدرولیکی (با استفاده از سیم بین الکترودها)، آزمایش های تجربی گسترده ای با استفاده از تکنیک طراحی آزمایش ها طراحی گردیده است. انرژی تخلیه، جنس، طول و قطر سیم بین دو الکترود به عنوان متغیرهای ورودی موثر فرایند در نظر گرفته شده اند. مدل سازی و بهینهسازی به روش سطح پاسخ برای بهبود عملکرد فرایند )ازنظر عمق کشش(، بر روی ورق برنجی ۲۶۰ صورت پذیرفته است. با توجه به نتایج آزمایش ها می توان اظهار داشت بیشترین عمق کشش وقتی به دست می آید که انرژی تخلیه بیشینه باشد. سیم آلومینیومی در مقایسه با سیم مسی و تنگستنی، کارآمدتر می باشد. همچنین برای طول و قطر سیم بین الکترودها، یک مقدار بهینه وجود دارد که با توجه به شرایط آزمایش تعیین می شوند.

کلیدواژه ها:

Electrohydraulic forming process ، Effective parameter ، Drawing depth ، Optimization ، response surface methodology (RSM) ، فرایند شکل دهی الکتروهیدرولیکی ، پارامترهای موثر ، عمق کشش ، بهینه سازی ، روش سطح پاسخ