ارزیابی مدل اصطکاکی مناسب در محاسبه دبی در روش فشار-زمان

روش فشار-زمان یک روش اندازه گیری دبی است که در نیروگاه های برق آبی و به منظور یافتن کارایی هیدرولیکی توربین مورد استفاده قرار می گیرد. در ارزیابی این روش از شبیه سازی عددی به صورت یک بعدی و با کمک روش حجم محدود استفاده شده و نتایج به دست آمده با داده های تجربی مقایسه گردیده است. بدین منظور جریان در داخل یک لوله مستقیم در عدد رینولدز Re=۶.۷۶×〖۱۰〗^۶ شبیه سازی شده و در مدلسازی جریان غیردائم از کاهش دبی استفاده شده است. پارامترهای موثر بر اندازه گیری دبی شامل افت های اصطکاکی و زمان نهایی بسته شدن شیر به صورت کامل مورد بررسی قرار گرفته اند. از آنجا که فرضیات و معادلات مختلفی برای محاسبه ضریب اصطکاک در جریان ناپایدار ارائه گردیده است و در عین حال افزایش دقت محاسبه افت اصطکاکی در اندازه گیری دبی با دقت بالا حائز اهمیت می باشد در این مقاله عملکرد تعدادی از روابط ارائه شده در محاسبه افت اصطکاکی و در نهایت تاثیر آن در دقت دبی اندازه گیری شده مورد بررسی قرار گرفته است. در بررسی مدل های ارائه شده، مدل اصطکاکی پزینگا عملکرد مناسبی را در محاسبه دبی نشان داد. روش های موجود در محاسبه زمان نهایی انتگرا ل گیری همچنان خطای بالایی را نشان می دهند، بدین منظور روش جدیدی ارائه شده که نیاز به دانستن زمان دقیق بسته شدن شیر را برطرف می نماید و دبی را با دقت قابل قبولی تخمین می زند.

کلیدواژه ها:

Pressure loss calculation ، pressure-time method ، final time of integration ، transient analysis ، flow rate calculation ، محاسبات افت اصطکاکی ، روش فشار-زمان ، زمان نهایی انتگرال گیری ، تحلیل غیردائم ، محاسبه دبی حجمی