تاثیر سختی قطعه کار و پارامترهای برشی بر زبری سطح در سخت تراشی خشک فولاد ابزار سردکار X۲۱۰Cr۱۲

ماشینکاری فولادهای سخت ویژگی ها و مشکلات خاص خود را دارد. با توجه به پیشرفت های اخیر در بکارگیری ابزارهای برشی جدید، امکان براده برداری از فولادهای سخت شده بوسیله فرآیندهایی چون تراشکاری و فرزکاری بوجود آمده است و امکان جایگزین کردن تراشکاری سخت به جای برخی از فرآیندهای سنگ زنی وجود دارد. به عملیات تراشکاری روی قطعه کارهایی با سختی بالای ۴۵ راکول سی، سخت تراشی گفته می شود. هدف از این تحقیق، بررسی اثر سختی قطعه کار و پارامترهای سرعت برشی و نرخ پیشروی بر زبری سطح در عملیات سخت تراشی فولاد ابزار سردکار X۲۱۰Cr۱۲ یا SPK در حالت خشک است. بدین منظور، قطعه کارهایی از جنس فولاد X۲۱۰Cr۱۲تحت عملیات حرارتی متفاوت قرار گرفت تا در محدوده سختتراشی قرار گیرد. سپس این قطعه کارها با استفاده از ابزار برشی سی بی ان با پارامترهای برشی متفاوت ماشینکاری و از لحاظ زبری سطح مقایسه شد. طراحی آزمایش ها بصورت کامل بوده و در مجموع، ۳۶ آزمایش انجام شده است. طبق نتایج بدست آمده از آزمایش های تجربی و آنالیز واریانس، نرخ پیشروی۹۰.۴% و سختی قطعه کار ۸.۳% بر زبری سطح تاثیر داشته است. میزان اثر سرعت برشی بر زبری سطح قطعه کار بسیار ناچیز است. افزایش نرخ پیشروی باعث افزایش زبری سطح شده است. با افزایش سختی قطعه کار تا ۵۰ راکول سی، زبری سطح قطعه کار کاهش و با افزایش سختی از ۵۰ تا ۶۵ راکول سی، زبری سطح افزایش یافته است.

کلیدواژه ها:

Hard Turning ، Surface roughness ، Workpiece Hardness ، Cutting Speed ، feed rate ، سخت تراشی ، زبری سطح ، سختی قطعه کار ، سرعت برشی ، نرخ پیشروی