تاثیر حرارت ورودی بر رفتار مکانیکی و تعادل فازی جوش مقاومتی نقطه ای فولاد زنگ نزن دوپلکس ۲۳۰۴

این مقاله به بررسی تاثیر حرارت ورودی فرایند جوشکاری مقاومتی نقطه ای بر ریزساختار و رفتار مکانیکی جوش مقاومتی نقطه ای فولاد زنگ نزن دوبلکس ۲۳۰۴، به عنوان گزینه-ای مناسب برای کاربرد در صنایع خودروسازی پرداخته است. نتایج نشان داد که به دلیل سرعت بالای سردشدن در جوشکاری مقاومتی نقطه ای تعادل فازی فریت-آستنیت در منطقه ذوب از بین می رود و رسوبات نیتریدی در درون دانه های فریت تشکیل می شود. نتایج نشان داد که درصد آستینت تشکیل شده در دکمه ی جوش تابع جریان جوشکاری، به عنوان مهم ترین متغیر موثر بر حرارت ورودی جوش، است. افزایش جریان جوشکاری منجر به افزایش درصد آستنیت از ۴ درصد تا ۱۸ درصد شد. علاوه بر این، افزایش جریان جوشکاری منجر به کاهش میزان رسوبات نیتریدی می شود. بررسی رفتار مکانیکی جوش ها در آزمون کشش-برش نشان داد که افزایش جریان جوشکاری منجر به بهبود ظرفیت تحمل نیرو و قابلیت جذب انرژی جوش می شود. بیشینه نیروی قابل تحمل و بیشینه انرژی جذب شده حین شکست جوش های مقاومتی نقطه ای فولاد دوبلکس ۲۳۰۴ به ترتیب به ۲۵ کیلونیوتن و ۴۰ ژول رسید که بیانگر جوش پذیری بسیار خوب این فولاد است.

کلیدواژه ها:

Resistance spot welding ، Duplex stainless steel ، Phase balance ، Mechanical behavior ، جوش مفاومتی نقطه ای ، فولاد زنگ نزن دوپلکس ، تعادل فازی ، رفتار مکانیکی