مطالعه عدم قطعیت تنش پسماند در روش کانتور روی قطعات روزنرانی شده آلومینیومی در حالت گرم

روش کانتور یکی از روش های جدید در اندازه گیری تنش پسماند می باشد که برای اندازه گیری نقشه دوبعدی تنش های پسماند استفاده می شود. در این مطالعه، تنش های پسماند در میله های تولید شده به روش اکستروژن گرم با کاهش سطح مقطع زیاد، اندازه گیری شده است. این میله ها از جنس آلیاژ ۶۰۶۱ آلومینیوم بوده و تاثیر عملیات حرارتی آنیل بر آنها مورد مطالعه قرار گرفته است. در این راستا تنش های پسماند قبل و بعد از عملیات حرارتی آنیل بررسی شده و عدم قطعیت اندازه گیری تنش پسماند به روش کانتور، محاسبه شده است. مطالعه نتایج نشان می دهد در میله های تولید شده به روش اکسترود گرم با کاهش سطح مقطع زیاد، تنش پسماند کششی در مرکز میله ایجاد شده و با حرکت در راستای شعاع به تنش پسماند فشاری تغییر می کند به طوری که سطح در تعادل بین تنش کششی و فشاری قرار دارد. بیشترین تنش پسماند کششی در مرکز میله اتفاق می افتد و انجام عملیات حرارتی آنیل سبب کاهش بسیار زیاد تنش ها می گردد. همچنین مطالعه عدم قطعیت نشان داد، عدم قطعیت روی سطح نمونه تقریبا یکنواخت بوده و منابع خطای جابجایی و خطای مدل تاثیر مشابهی بر عدم قطعیت در روش کانتور دارند.

کلیدواژه ها:

Extrusion ، Residual Stress ، Contour method ، Uncertainty ، روزنرانی ، تنش پسماند ، روش کانتور ، عدم قطعیت