تاثیر روانکاری کمینه بر زبری سطح در سخت تراشی فولاد بلبرینگ ۱۰۰Cr۶ با ابزار نانو سی بی ان

یکی از روشهای جدید روانکاری در فرآیندهای ماشین کاری، روانکاری کمینه است. در این روش، مقدار بسیار کمی از سیال توسط هوای فشرده بصورت اسپری در آمده و به عنوان روانکار استفاده می شود. یکی از مزایای این روش، کاهش آلودگی محیط زیست و اثرات نامطلوب بر سلامتی اپراتور نسبت به روانکاری معمولی (تر) است. در این تحقیق، تاثیر روانکاری کمینه بر زبری سطح در سخت تراشی فولاد بلبرینگ ۱۰۰Cr۶ مورد بررسی قرار گرفته و با دو روش خشک و تر مقایسه شده است. برای انجام روانکاری کمینه، تجهیزاتی به دستگاه تراش اضافه گردید. برای براده برداری از فولاد ۱۰۰Cr۶ از ابزار نانو سی بی ان که نسل جدید ابزارهای سی بی ان با تکنولوژی نانو است استفاده شد. آزمایش های تجربی با سه روش خشک، تر و روانکاری کمینه انجام گرفته است. برای بررسی زبری سطح، هر یک از پارامترهای برشی شامل سرعت برشی، نرخ پیشروی و عمق برش در سه سطح مختلف انتخاب و همه حالت های ممکن از ترکیب این پارامترها آزمایش شده است. طبق نتایج به دست آمده از آزمایش های تجربی و نتایج حاصل از آنالیز واریانس، نرخ پیشروی ۶۸%، روش روانکاری ۱۴%، سرعت برشی ۴% و عمق برش کمتر از ۱% بر زبری سطح تاثیر داشت. نتایج به دست آمده نشان داد که زبری سطح در روش روانکاری کمینه نسبت به ماشین کاری خشک و تر به طور متوسط به ترتیب ۴۲ % و ۳۰ % کاهش یافته است.

کلیدواژه ها:

Hard Turning ، Surface roughness ، minimum quantity lubrication ، Nano-CBN ، سخت تراشی ، زبری سطح ، روانکاری کمینه ، نانو سی بی ان