شبیه سازی استفاده از مواد جاذب مختلف برای کاهش غلظت گازی دی اکسید گوگرد از دودکش بویلرهای صنعتی

پژوهش حاضر راههای کاهش آلایندههای گوگرددار ناشی از احتراق سوخت مازوت حاوی گوگرد را به صورت عددی بررسی می کند. راه حلهای مختلفی برای کاهش این آلاینده تاکنون ارائه شده است که یکی از کاربردیترین و اصلی ترین آنها جداسازی دیاکسید گوگرد از گازهای خروجی پس از احتراق است. در این پژوهش فرآیند کاهش آلاینده سولفور موجود در دود خروجی محفظه های احتراق به کمک جاذبهای مختلف شبیه سازی شده است. پژوهش حاضر سه نوع مختلف جاذب برای کاهش غلظت گاز دی اکسید گوگرد را مورد مقایسه قرار داده است. نتایج حاکی از آن است که مواد جاذب با پایه سدیم می تواند راندمان بالاتر و بیشتری نسبت به مواد جاذب با پایه کلسیم داشته باشد. همچنین در این شبیه سازی نشان داده شده است که راندمان مربوط به جاذب سدیم بی کربنات در حدود ۹۶%، به عنوان بیشترین بازده و راندمان مربوط به کلسیم اکسید با ۷۴% به عنوان کمترین بازده معرفی شده است. بالاتر بودن راندمان جاذب های سدیم در مقایسه با کلسیم به دلیل تفاوت چگالی آن در مقایسه با مواد جاذب کلسیم دار و سرعت در انجام واکنش به دلیل انرژی فعالسازی کمتر برای مواد جاذب بر پایه سدیم نسبت به جاذب با پایه کلسیم است، که باعث ایجاد پراکندگی بیشتر و واکنش بهتر با گاز دی اکسید گوگرد می شود.

کلیدواژه ها:

Combustion ، sulfur emission ، Sodium-based absorber ، Calcium-base absorber ، Flue gas desulfurization ، احتراق ، آلاینده SO_۲ ، گوگرد زدایی از جریان گاز خروجی ، جاذب بر پایه سدیم ، جاذب بر پایه کلسیم