ارائه رابطه تحلیلی برآورد غلظت آلاینده در پارکینگ های بسته و بیان پیشنهادات اصلاحی جهت بهبود مقررات ملی ساختمان

غلظت میانگین منوکسیدکربن، پارامتر با اهمیتی برای طراحی تهویه در پارکینگ های بسته است. با استفاده از تخمین اولیه غلظت منوکسیدکربن و بررسی کارآیی خروجی آلاینده، می توان سیستم تهویه ای با کمترین مصرف انرژی و کیفیت هوای مناسب طراحی نمود. در این مقاله با استناد به اصل بقای جرم و استفاده از تعریف کارآیی خروجی منوکسیدکربن، رابطه ای تحلیلی جهت تخمین میزان غلظت منوکسیدکربن بدست آمده است. این رابطه تغییرات غلظت منوکسیدکربن با زمان را با استفاده از پارامترهای عملکردی اصلی پارکینگ تخمین می زند. با توجه به فیزیک حاکم بر جریان هوا، افزایش کیفیت هوا در پارکینگ با کاهش تعداد ماشین های روشن و میزان دبی آلودگی خروجی از اگزوز ماشین و افزایش حجم پارکینگ و میزان هوای تهویه حاصل می شود. این رفتار با استفاده از رابطه تحلیلی بیان شده در این مقاله همخوانی دارد. رابطه حاصل از این مقاله می تواند به عنوان معیاری جهت برآورد غلظت منوکسیدکربن و بهبود طراحی سیستم تهویه مورد استفاده قرار گیرد. مقایسه نتایج حاصل از این رابطه تحلیلی با نتایج اندازه گیری ها و حل های عددی موجود، بیانگر دقت خوب این رابطه است. همچنین با استفاده از رابطه فوق اثر تغییرات الگوی جریان بر میزان کاهش مصرف انرژی در یک پارکینگ طبقاتی بیان شده است. در ادامه رویکرد استاندارد ملی به طراحی تهویه پارکینگ ها بیان شده و پیشنهادات اصلاحی لازم جهت بهبود آن بیان گردیده است.

کلیدواژه ها:

Pollution dispersion ، analytical relation ، pollution increasing ، the physic of air flow ، ventilation standard ، پخش آلودگی ، رابطه تحلیلی ، افزایش غلظت آلاینده ، فیزیک جریان هوا ، استاندارد تهویه