مقایسه روش های مختلف ارزیابی کمی نفوذ ردیاب فلوئور دی اکسی گلوکز در نواحی با نفوذ کم با استفاده از سیستم های چند بخشی

امروزه استفاده از مدل بخشی اصلاح شده برای برآورد میزان انتقال ماده ردیاب به سلول یا بافتهای سرطانی، به طور گسترده ای مورد توجه قرار گرفته است. مدل بخشی اصلاح شده شامل دو بخش پیش بینی انتقال ماده از رگ و مدل بخشی برای توصیف متابولیسم موجود در بافت است. در مدل بخشی اصلاح شده، ثابت نفوذ با تخمین پارامترهای موجود بین هر بخش به دست می آید. محاسبه دقیق پارامتر ثابت نفوذ در ناحیه مورد مطالعه، نقشی اساسی در انطباق منحنی حاصل از مدل سازی بخشی بر منحنی به دست آمده از اطلاعات تجربی نمودار فعالیت زمانی، در بافت مورد نظر، خواهد شد که در حال حاضر، ابزار اصلی در تشخیص درست بافت های سرطانی از نواحی غیرسرطانی می باشد. امروزه اغلب پزشکان به کمک روش استاندارد نفوذ، به بررسی میزان نفوذ ردیاب در نواحی مشکوک به سرطان می پردازند تا بتوانند تشخیصی صحیح از سرطانی یا غیرسرطانی بودن بافت مورد نظر در نواحی مشکوک به سرطان داشته باشند. در تحقیق حاضر، از روش های تحلیل گرافیکی پاتلاک و روش استاندارد نفوذ، جهت پیش بینی میزان نفوذ ردیاب به درون بافت، استفاده شده است. مقایسه نتایج پیش بینی پارامتر نفوذ محاسبه شده از دو روش فوق الذکر با پارامتر نفوذ بدست آمده از مدل بخشی اصلاح شده در بافت های مختلف یک موش صحرایی، بیانگر دقت مناسب روش پاتلاک، در تشخیص صحیح بافت های سرطانی از نواحی غیر سرطانی می باشد.

کلیدواژه ها:

Modified Compartmental model ، Patlak graphical analysis ، standard uptake value ، positron emission tomography ، مدل بهبود یافته بخشی ، مدل گرافیکی پاتلاک ، مقدار استاندارد نفوذ ، دستگاه تصویر برداری به همراه نشر پوزیترون