بررسی سیر روانشناسی تربیتی در ایران و غرب در گذشته، حال و آینده

روانشناسی تربیتی به عنوان یکی از شاخه های مهم علوم تربیتی، نقش بسزایی در بهبود فرآیندهای یادگیری و آموزش ایفا می کند. این پژوهش با هدف بررسی سیر تحول روانشناسی تربیتی در ایران و غرب، روندهای گذشته، وضعیت کنونی و چشم انداز آینده این حوزه را مورد تحلیل قرار می دهد. یافته ها نشان می دهند که در گذشته، آموزش در ایران بیشتر بر روش های سنتی، حفظ محور و معلم محور استوار بوده و تاثیرپذیری بالایی از اندیشه های فیلسوفان ایرانی نظیر ابن سینا و فارابی داشته است. در مقابل، غرب از اوایل قرن بیستم با ظهور مکاتب رفتارگرایی، شناخت گرایی و سازنده گرایی تحولات عمده ای را تجربه کرده است. در وضعیت کنونی، سیستم آموزشی ایران همچنان با چالش هایی همچون تسلط روش های سنتی، ضعف در استفاده از فناوری های آموزشی و فشارهای تحصیلی بالا مواجه است. با این حال، در برخی حوزه ها حرکت هایی به سمت روش های یادگیری نوین مشاهده می شود. در مقابل، کشورهای غربی از فناوری هایی مانند هوش مصنوعی، واقعیت افزوده و یادگیری شخصی سازی شده برای بهبود فرآیندهای آموزشی بهره می برند.

کلیدواژه ها:

روانشناسی تربیتی ، تحول آموزشی ، یادگیری هوشمند ، فناوری های آموزشی