بررسی تاثیر آموزش مهارتهای ارتباطی بر خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مدارس ابتدایی شهر گوگان

هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر آموزش مهارتهای ارتباطی بر خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مدارس ابتدایی شهر گوگان است. برای این منظور مهارت های ارتباطی بر اساس ویلیام (۲۰۰۴)، خودکارآمدی بر اساس نظریه شرر و مادوکس (۱۹۸۲) و پیشرفت تحصیلی بر اساس نظریه فام و تیلور (۱۹۹۹) در نظر گرفته شد. که در این راستا دو فرضیه اصلی و شش فرضیه فرعی تنظیم گردیده است. تحقیق حاضر معلمان مدارس ابتدایی شهر گوگان می باشد که تعداد آن ها ۱۰۸ نفر می باشد. که به دلیل حجم کم جامعه آماری برای محاسبه نمونه آماری از روش سرشماری یا تمام شماری استفاده گردیده است. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه مهارت های ارتباطی ویلیام (۲۰۰۴)، پرسشنامه خودکارآمدی شرر و مادوکس (۱۹۸۲) و پرسشنامه پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (۱۹۹۹) می باشد که پس از سنجش روایی و پایایی و اطمینان از آن در اختیار نمونه آماری قرار داده شد. پس از جمع آوری پرسشنامه ها، اطلاعات حاصله با استفاده از روش های آماری توصیفی تلخیص و طبقه بندی شد و برای آزمون فرضیه های تحقیق، از آزمون های های r پیرسون، و رگرسیون استفاده گردید. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها، نشان دهنده تائید تمام فرضیه های تحقیق می باشد بجز (فرضیه ی فرعی ۱-۳. آموزش مهارت های نوشتاری بر خودکارآمدی دانش آموزان مدارس ابتدایی شهر گوگان موثر است. فرضیه ی فرعی ۲-۳. آموزش مهارت های نوشتاری بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مدارس ابتدایی شهر گوگان موثر است.) که رد شدند.

کلیدواژه ها:

آموزش مهارتهای ارتباطی ، خودکارآمدی ، پیشرفت تحصیلی و دانش آموزان مدارس ابتدایی شهر گوگان.