ارزیابی روش های دسته بندی اقلیمی در معماری برای ایران

در راستای توسعه پایدار، معماری اقلیمی به عنوان یکی از اصول اساسی طراحی مطرح است. معماران باید با شناخت دقیق اقلیم هر منطقه، طراحی های خود را بهینه سازی کنند. در ایران، سه سیستم اصلی برای دسته بندی اقلیمی مورد استفاده قرار می گیرد: مبحث نوزدهم مقررات ملی ساختمان، دسته بندی ASHRAE و سیستم Koppen-Geiger .این پژوهش به مقایسه این سیستم ها پرداخته و میزان تطابق آن ها با شرایط واقعی اقلیمی ایران را بررسی کرده است. نتایج نشان می دهد که مبحث نوزدهم مقررات ملی ساختمان صرفا بر اساس میزان مصرف انرژی سرمایشی و گرمایشی دسته بندی شده و پارامترهای اقلیمی مانند رطوبت را در نظر نگرفته است. دسته بندی ASHRAE نیز با وجود دقت بالاتر، در برخی مناطق ایران، از جمله شهرهای ساحلی (سواحل خلیج فارس و دریای عمان) و کویری، نیاز به اصلاح دارد. در این میان، سیستم Koppen-Geiger، علی رغم برخی کاستی ها، نسبت به دو روش دیگر دقت بیشتری در تفکیک شرایط اقلیمی ایران داشته است. در نهایت، پیشنهاد می شود که برای دستیابی به یک مدل دقیق تر، ترکیب این سه سیستم با داده های واقعی اقلیمی مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

اقلیم ، پایداری ، دسته بندی ، انرژی ، معماری